Geceleri uyumadan önce hep güzel rüyalar görmeyi dilerim. Hele de günüm berbat geçmişse rüyamda gülmek isterim. Rüyam bazen o kadar gerçekçi oluyor ki sanki o anı yaşıyorum gibi hissediyorum. Bazen de rüyam yarım kalıyor ve devamını göremediğim için çok üzülüyorum.
Ben rüyaların gerçek olabileceğine eskiden inanırdım. Sanki normal hayatımda o anı yaşamış gibi hissederdim ya da yarım kalan rüyaların yarım kalmak için bir sebepleri olduğuna inanırdım. Çocukluğum pek parlak değildi açıkçası. Hayatımda kavga, üzüntü ve göz yaşı hiç eksik olmamıştı. Tabii ki mutlu zamanlarım da çoktu ama o anlar ev sınırları içerisine girdiğim an son buluyordu. Evde her zaman bir gerginlik esintisi ya da ebeveynlerim arasında bir takım sorunlar oluyordu. İlk zamanlar bu olaylar karşısında sağlam duramıyordum. O zamanlar küçüktüm, alışık değildim böyle şeylere. Fakat zamanla alıştım ve bu sarsıntılar dahi beni yıkamaz oldu. Rüyalarıma ve hayallerime belki de bu yüzden bu kadar bağlandım, sığındım. Sonuçta her şey herkese anlatılmaz ve bazı şeyleri kendi içinde yaşaman gerekir. Benim bu şekilde çok zamanım oldu. Hüznümü resim çizerek attım, bu kavgaların bana kattığı sayılı güzel şeylerden biri sanırım. Zaman geçtikçe rüyalara ve onların gerçek olabilme ihtimaline karşı olan inancım azalmaya başladı. Çünkü hiçbir şey gerçek olmuyordu. Umudum giderek tükeniyordu. Saatlerce yanan bir mum gibiydi umudum, yandığı zaman içerisinde devamlı azalıyor ve eriyordu. Bir süre sonra umudum tekrar canlandı. Okulların açılmasına 2 gün vardı ve ben biraz stres yapmıştım. Sonuçta yeni bir okula başlıyordum, hiç bilmediğim yüzler, karakterlerin olduğu yeni bir ortam. İlk gün hakkında rüyalar görmeye başlamıştım. Ama çok gerçekçi rüyalardı. Rüyamda çok mutluydum, sınavlardan çok iyi notlar alıyordum. İşte bu olay benim için bir dönüm noktasıydı. Okulun ilk günü biraz stresli de olsam okula okula gitmiştim. İlk günden sınav yaptılar ve ben gerçekten iyi bir not aldım. Aklıma bir anda gördüğüm rüya geldi. Aynısını yaşamıştım. Rüyalara eskisi kadar inanmasam da gerçek olabileceklerini anlamıştım.
Yılın sonuna geldiğimde okulda büyük bir başarı elde etmiştim. Ailevi sorunlarımın tekrar başlamamış olması beni motive eden faktörlerden biriydi. Her zaman yanımda olan bir arkadaş grubu edinmiştim. Önceden yaşayamadığım anları, tadamadığım tatları bana tattıran bir grup. Bazen bir şeyden vazgeçirsiniz ve beklenmedik bir anda karşınıza çıkıp, gerçekleşir ya işte ben bunu yaşamıştım. O günden sonra rüyalara ve bu sayede rüya kapanlarına olan sevgim artmıştı.
