Mustafa Kemal’i düşünüyorum. O olmasa ben olur muydum? Biz olur muyduk? O olmasa şu an kimse olmazdı. Ne ben rahatça nefes alabiliyor olurdum ne bir ağacın altında ki çiçek ne de gökyüzünde masumca süzülen o canlılar. Damarlarımızda ki kanlar bile onun sayesinde akıyor . Bir insan düşünün. Çocukken bile savaşçı, sabırlı ve disiplinli ,gerçekçi bir o kadar da açık sözlü , ileri görüşlü , yardım sever ve fedakar, iyi kalpli o kendini bildi bileli kendi canını hiçe sayarak başkalarına yardım ediyordu. Atatürk öyle bir insandır ki, hayali değildir. İstediğini bilir, bildiğini yapar, yapamayacağı bir şeyi de istemez. Onlar mutlu olsun diye hep çaba içerisindedir ve onun en mutlu anı insanları yaptığı şeyden sonra mutlu görebilmektir . bu sıfatlar da yetmiyor tanımlamaya ama siz hiç bu kadar sıfatın başka bir insan için bir araya geldiğini gördünüz mü? Göremezsiniz onun eşi benzeri yoktur . O bizim nefesimiz, yaşam sebebimiz, üzerine bastığımız her yerde alın teri, emeği olan kahramanımız. Böyle anlatınca ne kadar da aslında görkemli duruyor dimi ? Ama bunlar hiçbir şey. Ona olan sevgimi , minnettarlığımı anlatmakta kelimeler kifayetsiz kalıyor. Şu dünyada ki hiç kimse o olamaz hiç bir şey onu anlatmaya yetmez. Yaptıklarına bakıyorum boğazım düğümleniyor. Aslında öldü deniyor ama o aslında ölmedi. İlk başta kalbimizin en değerli en yüce yerinde, sonra her nefesimizde, bastığımız dokunduğumuz her yerde, her zaman diliminde o yaşıyor. Biz yaşadıkça, insanlık devam ettikçe o asla ölmeyecek. Biz gençler olarak onun bize verdiği bu toprakları ölümüne koruyacağız. onu nasıl kendini unutup bu hatırlattıysa biz de kendimizi olup onu hatırlatacağız. Bu şiirde de hatta bizim onu unutmadığımızı her zaman her yerde bizimle yaşadığını anlatıyor. Hani bazı borçlar vardır, ödeyemezsin ne olursa olsun onun karşılığı yoktur ya biz onun hakkını asla ödeyemeyiz. Bana geçen sordular zamanda yolculuk yapmak istesen geleceğe mi giderdin yok geçmişe mi diye? Ben tabi ki geçmişe giderdim. Neden mi yeter ki onu tanıyım onla konuşabileyim diye her şeyimi verirdim. Bize emanet ettiğin bu vatan ebediyen var olacaktır. Vatana ihanet etmek isteyenlerin yanına hiçbir şey kar kalmayacaktır. Biz gençler senin bize açtığın yolda yürüyeceğiz daima. Her anda, her yazıda, her şiirde, her güzel haberde, her saatte bizimlesin. 1881’den sonsuzluğa uzanan bir sevdadır adın. MUSTAFA KEMAL ATATÜRK.