“Sonra Bir Mucize Oldu. Bir El Usulca Omzuna Dokundu.”

Bir gün Efe buz hokey takımına girdi. Sürekli antrenmanlara katılıyordu. İlk başladığında çok heyecanlıydı. Düşeceğim diye çok korkuyordu. Korkusunu ve heyecanını yenmesi gerekiyordu. Bunun için daha çok çalıştı. Bu arada en büyük destekçisi annesiydi.
Ve beklenen gün geldi. Efe ilk maçı için hazırlanıyordu. Ama annesi çok yoğun çalıştığı için Efe’yi izlemeye gelemiyordu. Efe bu yüzden çok üzgündü! Maç başladı. Efe ilk maçı olduğu için yedeklerdeydi. Beklediği an gelmişti. Artık sıra Efe’ye geldi. Maça çıkmaya hazırdı. Ama annesi onu izleyemeyecekti. Efe bu yüzden çok üzülmüştü ve heyecandan her yeri titriyordu.
“Sonra bir mucize oldu. Bir el usulca omuzuna dokundu.” Efe omzuna dokunan ele baktı ve annesi olduğunu fark etti. O an kendini çok mutlu hissetti. Derin bir nefes alarak maça çıktı.
Efe takımına tam 3 sayı kazandırdı. Ve maçı Efe’nin takımı kazandı.