Benim bir arkadaşım vardı, adı melekti. Bir gün biz Melek’ le AVM’ de karşılaştık. Bütün herkes, yani bütün okul onun yanındaydı. Aslında biz Melek’ le küçüklükten beri arkadaşız. Melek elindekilerin kıymetini bilmediği için ve bundan dolayı hatalar yaptığı için küstük.
Benim beş kardeşim var ve onlarla ilgilenmek zorundayım. Melek’ te elindekilerin kıymetini bilmediği için hala cezasını çekiyor. Benim kardeşlerim de her şeye rağmen Melek’ i seviyorlardı. Açıkçası bende artık zorla kimselere sevdiremem. Her şeye rağmen birlikte olduğum, aynı ortamı paylaştığım insanları hiçbir ayırım gözetmeden seviyorum.
Hiç kimseyi dışlamadan, küçük görmeden… Büyük akıl sahibi ve yürek sahibi insanlar, zaten böyle dar bir düşünce içinde olamazlar. Sözüm onlara değil. Melek şunu öğrenmeli: Arkadaş bir insanın hayatı için çok önemlidir. Sonradan pişman olmamak için arkadaşlarımızla iyi olmalıyız. Keşke böyle olmasaydı dememek için…