Kendimi anlamaya başladığımdan beri aklımı dönüp duran tonla soru var. Tanrı var ise neden yaratıldık veya kendi kendimize uzun bir süre içinde oluşmuş isek yaşamanın amacı ne gibi sorular sayesinde düzinelerce gece baş ağrısı çektim değil. Ama sizce de garip değil mi yani bahsettiğim şey neden hep sonradan fark ediliyor yani hayatı neden daha erkenden sorgulamaya başlamıyoruz ?
Shakespeare (Şekspir) e göre doğrusu şiirle
rinde belirttiği üzere insan yaşamının yedi devri vardır. Size açıklamam gereken konu ise bu neden her devrin farklı düşünce tarzı veya ihtiyaçları var.
Yedi devirden ilki yani en önemlisi doğum, dünyaya gelme yada kimi depresif kişiliklere göre karanlığa geçiş. İnsanımız bu devirde gözlerini dünyaya ilk defa açıyor ve hayat buluyor ardından da ağlayıp sakinleşince annesini hissediyor ve ikinci defa hayat buluyor annesi normal şartlara göre bebeğini ömrünün sonuna kadar koruyacak bir gardiyandır. İyiliğin, şefkatin, huzurun gardiyanıdır anne size yaşam denen çizgide ilk ihtiyaçlarınızı karşılayacaktır, insanın temel ihtiyaçlarından en önemlilerini, barınma ve gıda.
İkinci devir ise herkes tarafından farklı yorumlanabilir ben bu devre öğrenme devri demeyi tercih ederim çünkü bu devirde öğrenebileceğiniz en önemli şeyi öğreniyorsunuz iletişimi. Bu zamana kadar gördüğümüz kişiler sadece ailemizden ibaretti ama artık yeni bilgiler edinmek için okul denen kademeli yere gidiyoruz. Genellikle bu yeri sevmeyiz çünkü ailemizin yanına kıyasla daha az rahat oluruz evde sorumluluklarımızı ailemize yüklerken burada aynısını yapamayız ve hem rahatımızı bozduğu hem de güvenliğimizi bozduğu için okulu sevmeyiz.
Üçüncü devir biraz karmaşıktır kimileri bu devri hayal kırıklığı olarak kimileri ise başarı olarak belirtir. Çünkü insan ilk kez aşk duygusunu bu devirde hisseder ve bu duygu kişi hem olumlu karşılamış olabilir hem de olumsuz.
Dördüncü devir artık insanın kendi ülkesi yadan kendisini özleştirdiği bir ülkeye bağlanıp onun için sorumluluklarını yerine getirmeye başlamasıyla olur.
Beşinci devir ise aynı dördüncü devir gibi ama bu sefer her şeyi kendin için yapıyorsun.
Altıncı devirde artık işinin yanı sıra kendinden başka karnını doyurman gereken aile bireylerin var ve onlar üzüldüğü zaman gerekirse şekilden şekle girmek zorunda kal yinede onları mutlu etmelisin o yüzden biz bu devire palyaço devri diyoruz
Ve en son olarak en az ilk devir kadar önemli olan ölüm devri her şeyin başlangıcı olduğu gibi bir sonu da olur her nefesin alışı olduğu gibi bir de verişi olur ve insan da son nefesini verdiğinde ayrıca da hayatını vermiş olur.