Değerli Ailem, Arkadaşlarım ve Vatanım;
Bu mektubu aldığınızda ben cephede ülkemiz için kan döküyor olacağım. Canım anam, ben bu savaştan geri dönemezsem bile unutma ki silah arkadaşlarım kanımı yerde bırakmayacaktır. Asla üzülme, ağlama; göğsün gururla dolsun. Babam, sen, annem ve kardeşlerim bu ülkede hür bir şekilde yaşasın; boynunu bükmesin diye bu savaşta hepimiz canla başla savaşacağız.
Sevgili Kardeşlerim,
Siz anne ve babamı üzmeyin ve benim ardımdan ağlamayın. Ben hep sizin kalbinizde yaşayacağım, sizi çok seviyorum.
Kıymetli vatanım, burada şehit olmuş ve kan dökmüş herkes bu vatanın kurtarıcısı ve kahramanıdır. Unutmayın ki sadece savaşanlar değil, bize destek olan herkes yani bize cephane getiren Fatma Teyze ve yemeklerimizi yapan Ayşe Teyze de bu vatanın kahramanlarıdır. Bizim verdiğimiz mücadeleyi hiçbir zaman unutmayın. Biz bu savaşı kazanırsak şehitlerimizi unutmayın, onları özlemle ve saygıyla anın.
Ey Türk gençliği! Birinci vazifen Türk Cumhuriyeti’ni, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir. (Mustafa Kemal Atatürk)