Son Karar

Yine yeni bir güne gözlerimi açmıştım. Okula hazırlandım ve yola çıktım. Yolda yürürken tabelalarda sürekli aynı kod yazıyordu.  Bu kod şöyleydi ‘okRt752DFG’.  Anlamamıştım. Okula girdiğimde de güvenlik çok garip davranıyordu. Merhaba, deyip geçtim. Sınıfa girdiğimde ise kimse yoktu sadece çantalar vardı. Bir anda tüm sınıf gözümün önünde belirdi ve yolda yürürken gördüğüm kodu söylemeye başladılar. Sınıftan hemen çıktım ve bir öğretmen aramaya başladım. Birini buldum ama o hocanın da kafası sürekli dönüyordu iyice korkmaya başlamıştım. Annemi aradım ve beni almasını istedim. Annem de çok garip davranıyordu ve bana şöyle dedi ”Son kararın mı?” Ne demekti bu şimdi? Herkes kafayı yemiş sanırsam. Babamı da aramaya karar verdim. Babamdan da beni okuldan almasını istedim. Babam da aynı cümleyi söyledi ”Son kararın mı?” Ailemin nesi vardı? İnsanlar işte bir anda kafayı bozuyorlar ama ben mi kafayı bozmuştum yoksa onlar mı? Bu soruyu daha fazla düşünürsem beynim yanacaktı, o yüzden bugünü kapatmak istedim. Kendim eve yürüyerek gittim. Tabelalar düzelmişti ama nasıl? Daha sabah üstlerinde o kod yazıyordu. Ev gelir gelmez kendimi yatağa attım. Elime telefonumu alıp biraz dinlendim. Aslında uyumayı düşünmüştüm fakat daha çok erkendi. Gerçekten çok erken. Saat 14.06 idi. Birazcık ödev yaptım ve yemek yedim. Televizyonun karşına geçip birkaç yiyecek atıştırdım. Sonra uyuyakalmışım, şuan saat akşam on…