Sabah uyandığımda dışarıda kar yağıyordu okula gitmek için hazırlandım ve arabama bindim fakat daha kış lastiklerini takmamıştım. Bugün taktıracaktım yola çıktım ve çıktığım gibi kaza yapmam bir oldu en son duyduğum şey ambulans çağırın diyen bir kız çocuğunun sesiydi… ve her yerimin kan içinde olduğunu hatırlıyorum. Uyandığımda doktorlar hafızamı kaybetmeme 10 dakika olduğunu söylediler herkes yıkılmış durumdaydı ben ise unutmak istemediğim anıları deftere yazıyordum annemler kenarda ağlıyor, doktorlar ne yapacağını düşünüyor ben ise nedense çok rahat bir şekilde unutmak istemediğim anılarımı not alıyordum. Annemlerle, arkadaşlarımla ve hayvanlarımla unutmak gerçekten istemediğim bir anım vardı o da lise mezuniyetim idi. Sevdiğim bütün herkes oradaydı ve hep birlikle mükemmel bir tatile çıkmıştık. Bunları düşündüğümde artık 1 dakikam olduğunu fark ettim herkesi teselli etmeye çalışırken bir yandan başım çok ağrıyordu… Operasyona girmek üzereydim….
1 saat sonra…
Hiçbir şey hatırlamıyordum kafam çok karışıktı kimin kim olduğunu çok karıştırıyordum ama yavaş yavaş hatırlamaya başlamıştım. Nedense sadece bir anı vardı aklımda o da asla unutmak istemediğim o anı… Aslında o kadar üzülmedim yeniden doğmuş gibiydim yepyeni bir sayfa açmıştım. Hastanede tahmini bir hafta kadar kaldım doğru hatırlıyorsam. Okulum gibi bir çok şey aksadı. Diğer arkadaşlarıma yetişmek çok zor olacaktı ama bir şekilde halletmek zorundaydım. Eve geldim ve ertesi gün okula gittim. Herkes bana nasıl olduğumu sordular ve bana sürpriz hazırlamıştılar.