Merhaba Sevgili Günlüğüm;
Bugün başımdan geçen ilginç bir konuşmayı paylaşacağım seninle. Sabahı çok güzel bir şekilde karşıladım ve annemin güzel mi güzel leziz mi leziz bir cumartesi kahvaltısıyla karşı karşıyaydım. Babamlarla birlikte kahvaltımızı ediyor diğer bir yandan kıkır kıkır gülüşüyorduk.
Tesadüfen biz kahvaltı ederken televizyonda bir haberle karşılaştık. Haberin başlığı “Siz olsanız ne yapardınız?”dı. Haberin konusu bir adama milli piyangodan tam tamına 1 milyon TL çıkıp o parayı nasıl değerlendireceğiydi.
Biz de ailecek bu haberi izledik ve adam o parayla kendine bir ev alıp içini döşeyip kalan parayla da araba alacağını söyledi. Biz de televizyonu kapatıp kendimiz tartıştık. İlk önce babam düşüncesini söyledi
“Ben olsam arabaya eve değil sizlerin geleceği için biriktirirdim o parayı ama yalnızca bir kısmını. Yani kazandığım paranın ¼’ünü biriktirir, geriye kalan 3/4’ünü de hayır kurumuna bağışlardım.” dedi.
Annemin düşüncesi şu oldu:
“Ben de ¼’ünü biriktirir geriye kalan parayla da bir edebiyat öğretmeni olarak ülkemizdeki bütün çocuklara kitap alırdım” dedi.
Ablamın düşüncesi ise şöyleydi:
“O paranın hepsini bakımevlerine ve dışarıdaki çocuklara vererek bağışta bulunurdum” dedi.
Benim düşüncemi sorarsanız eğer, şöyle oldu
“Paranın yarısını sokak hayvanlarına yarısını ise hastanelere bağışlardım.”
Ancak biliyorduk ki milli piyango gibi şans oyunları kötü alışkanlıklar iyi düşünceler değillerdi onun için ailecek hepimizin söylediği düşüncelerde hep bağışlardım kelimesi geçti. Çünkü milli piyangoyu kendine harcamak bencillik ve asıl kötü olan durum da bu zaten milli piyangoda.
Evet sevgili günlüğüm bugün başımdan geçen konuşma buydu. Biraz sana konuyu anlattım biraz milli piyangonun kötü olduğundan bahsettim ve bugünlük bu kadar. Yarın görüşürüz sevgili kalem arkadaşım, hoşça kal !
