Bir akşam annem ve babam benden bir şeyler saklıyor gibiydi, hiç böyle davranmazlardı. Annem ve babam sürekli odaya gidip bir şeyler yapıyorlardı.
Üçüncü gidişlerinde ben de onlarla beraber evimizin bodrum katına indim. Kedim Köpük bana görünmezlik iksirini verdi ve beraber odaya girdik. Annem ve babam benden çok fazla sır saklıyorlarmış. Annem ile babam odadan çıktı ama ben hala odadaydım. Ben de birkaç sır söyledim. Sonra odadan çıktım. Annem, Zeynep Ela diye sesleniyordu. Kedim bu sefer de kuş iksiri verdi ve oturma odasına uçarak gittim. Babamlar tekrar gittiğinde benim sırrımı görmüşlerdi ve beni yanlarına çağırdılar. İlk başta özür dilediler ama ben neden özür dilediklerini anlamadım. Sonra bana anlattılar ve ben özürlerini kabul ettim. Babam ve annem bir daha benden sır saklamayacaklarına söz verdiler.
MUTLU SON…
NOT: Bu bir hayal ürünüdür.
