Bugün günlerden cumaydı ve ben her zamanki gibi işte olmak yerine evde televizyon izliyordum çünkü kovulmuştum ve annemle aynı evde kalıyordum çünkü kiramı son iki aydır ödeyemiyordum. Annem beni televizyon izlerken görünce bana çok kızdı ve tartışmaya başladık.
“Oğlum son iki aydır işsizsin ve her zamanki gibi bütün gün sadece televizyon izliyorsun. Artık emekli maaşım giderlerimizi ödemeye yetmemeye başladı. Yeni bir iş bulup başka bir yere gitmeni istemekten başka bir çarem yok. Sana bir ay veriyorum eğer bir ayda da bir iş bulamazsan seni evimde tutamam.”
“Tamam anne bir ay içinde bir iş bulacağıma söz veriyorum.”
“Aferin oğluma. Bence şimdiden iş aramaya başla çünkü iş bulmak zor olacaktır bu devirde.”
Ve iş aramaya başladım.
Bir sürü farklı siteye girip iş bulabileceğim bir yer aramaya başladım. Aradan bir hafta sonra “Tatlı Holding” adında bir şirket buldum. Şirketin web sitesinde Kemal Balcı adında bir iş adamına yardımcı gerektiği yazıyordu. Önceki işinde de yardımcı olarak çalıştığım için sitedeki numarayı arayıp sekreterle konuşup bir iş görüşmesi ayarlattım. Pazartesi günü saat 13.30’daydı.
Pazartesi günü en güzel kıyafetlerimi giyip Tatlı Holding’e doğru yola çıktım. Annemle kaldığım eve pek uzak sayılmazdı. Arabayla on dakikaydı. Bir taksi çağırıp yola çıkmıştım. On dakika sonra saat 13.00’tü.Bekleme odasına geçip yarım saat beklesem de buna değmişti. Kemal Bey beni sevdi ve şirkete aldı. Anneme ne olduğunu söyleyince annem de çok mutlu oldu.
Aradan üç ay geçtikten sonra şirkete alışmaya başladım. Bir gün ofisime giderken “Girilmez” yazan bir kapı gördüm ama merakıma yenik düşüp içeri girdim. Odada bir sürü para gördüm ama inceleyince sahte para olduğunu anladım. Gördüklerimin fotoğrafını telefonumdan çektim ama sonra şirketin sahibi beni görünce hem cep telefonumu kırdı hem de beni şirketten kovdu.
Bir ay sonra şirkete dava açtım ama elimde kanıt olmadığı için dava düştü ve birkaç ay önceki konumuma geri döndüm.