SIRADAN BİR HİKAYE

En sıradan günlerdendi. Her zamanki gibi pazartesi sendromu yaşadığım bir gün. Her sabah aynı şeylerden, aynı şeyleri yapmaktan bıkmıştım bir yandan da çantamı hazırlıyordum. Sonra babam seslendi bugün okula gitmeyecekmişim. İşime gelirdi sorma ihtiyacı bile duymamıştım sonra bugün hafta sonu mu diye düşündüm, takvime baktım. Tabi ya bugün 1 Nisan ‘dı, şakalanmıştım. Genelde 1 Nisanı umursamam. Ailem de umursamazdı. Bu şaka da neyin nesiydi. Babama güzel şakaydı dedim fakat şaka yapmadığını söyledi. Şaşırdım aslında sormazdım ama neden okula gitmiyorum dedim. Annemle birbirlerine baktılar. Bugünü ailecek geçirmek istediklerini söylediler fakat ikna olmamıştım. Çünkü genelde her hafta sonu gezerdik. Tekrar sordum, önemli bir şey konuşmamız gerektiğini söylediler. Peki dedim ve odama çıktım. Babam seslendi taşınıyormuşuz. Önce bunun bir şaka olduğunu düşündüm. Takvim de beni destekliyordu:1 Nisan. İyi de neden? Yine de fazla kurcalamamaya karar verdim, peki neden okula gitmemiştim. Düşündüm ama aklıma herhangi anlamlı bir sebep gelmedi. Okula neden gitmediğimi sorunca yeni evimize bakmaya gideceğimizi ne kardeşimin ne de benim okula gitmeyeceğimizi söyledi. Zaten okula gitmek için ölüp bitenlerden değildim en azından farklı bir mekan gezmiş olurum. Evden çıktık ve en bilindik üstelik benim en fazla taşınmak istediğim siteye geldik. Sadece şaşkınlıkla etrafa bakıyordum ve bir anda gülmeye başladım. Herkes bana bakarken kardeşim de gülmeye başladı tam olarak yarım saat boyunca sırıttığımı hatırlıyorum. Çok güzel ve en büyük villalardan birini satın almıştık. Sonra tekrar yola çıktık ve alış veriş merkezindeydik. Sonra bir tur şirketi görüşmesine girdik. Şimdi de bir tatil ayarlamıştık. Üstelik okullar kapanmadan 1 hafta önce ayrıca 1 aylık bir tatil olacaktı. Sevinmiştim hem de çok. Neredeyse konuşamıyordum. Susadığımı fark ettim ve uyanmıştım. İnanmıyorum rüya mıydı tüm hepsi? Sonra babam seslendi bugün okula gitmeyeceğimizi söyledi. İşte şimdi macera başlamıştı…