Geçen haftadan beri hayatım çok değişmişti, doktorum bana hafızamı kaybedeceğimi ve sadece tek bir anımın kalacağını söylemişti. Çok korkunçtu gerçekten. Hayatımda çok fazla yaşadığım güzel anım vardı. Farklı farklı insanlarla geçirdiğim bolca anı vardı ve artık içlerinden sadece biri kalacaktı geriye. Bu da sanırım içlerinde en keyif aldığım ve en unutulmaz olanı olacaktı. Sanırım şu an hiçbir anım kalmamıştı gerçekten. Yalnız tek bir anım hariç.
Yaklaşık 2 yıl önce oynadığım takımda çok güzel bir şampiyonluk yaşamıştık. Ayrıca o sezon bizim için talihsiz bir sezondu. Çok fazla sakatlıklar yaşamıştık ve maçları çok zor yerlerden döndürmüştük, tam kaybettik derken toparlanıp kazanmayı bilmiştik ve en sonunda sezonu birinci bitirmiştik. O gün zaten hayatımın en güzel günüydü sanırım. Hiç kendimi bu kadar huzurlu ve bir şeyleri başarmış olarak hissetmemiştim. Gurur duyuyordum hem kendimle hem arkadaşlarımla. Umarım daha beraber geçireceğimiz çokça şampiyonluk ve galibiyet olur. Aslında sezon bizim için böyleydi ama özellikle şampiyonluk gününü anlatmak gerekirse şöyleydi. O gün çok kalabalık bir taraftar grubumuz vardı gerçekten. Şarkılar ve tezahüratlarla ısınmayı ve maçımızı yaptık. Maçta zaman zaman kırılma anlarımız oldu ama neyse ki herkes herkesin açığını kapayabilmişti ve kolayca toparlanmıştık. Maçı 3-1 kazanıp şampiyon olmuştuk fakat neredeyse 2-2 yaptırıyorduk. Zaten o son set 30-28 bitmişti. Heyecanlı bir setti ama karşı taraf daha fazla hata yapınca biz kazanan taraf olmuştuk. Daha sonrasında kutlamalar yapıldı. Kaptan kupayı kaldırdı konfetiler patladı. Herkes çok mutluydu zaten taraftarla birlikte şarkılar eşliğinde kutlamalar yaptık. Akşamına ise takım ile birlikte şampiyonluğu kutlama adına bir yemeğe gittik. Kupamız masanın başında, madalyalar boynumuzda bir akşam yemeği. Takımca çok eğlenmiştik gece geç saate kadar bolca sohbet ve koca bir sezonun emeklerini aldığımız, yorgunluğumuzu attığımız bir gece olmuştu gerçekten. Daha sonrasında 1 hafta kadar devam etti. Kulüp bize güzel aktiviteler düzenliyordu. Çok güzel zamanlardı gerçekten. Aynı duyguyu yaşamak için gene en iyisini yapacaktık. Seneye de yeniden aynı disiplinle maçlara odaklanıp şampiyon olmaya çabalayacaktık, istiyorduk.
Hayatımda sadece tek bu anım kamıştı. Evet çok kötü bir durumdu. Şu anda bu olaydan başka bir şey hatırlamıyordum. Ama bu hatırladığım şey benim hayatımın özetiydi aslında. Ben küçüklüğümden beri voleybol maçları izleyip şampiyonluk hayalleri kurardım ve bende bir gün böyle olacağım derdim aileme. Bunu da başarmıştım. Bu yüzden bu benim için silinmeyecek tek anı olarak kalacaktı her zaman.