İşe gidip gelen, hayatında ekstrem olaylar yaşamayan, kısacası benim gibi olanlar için dünki yaşadığım olaylar fazlasıyla ilginçti. Dün, işten çıkıp, arabama binip eve giderken bir kafenin yanında kahve almak için durdum. Kahvemi aldım, bir yudum içtim, kafenin kapısını açtım ve birden ayağım takıldı ve düştüm. Bana pek bir şey olmamıştı ama kahvem yere ve biraz da üstüme dökülmüştü. Düştüğümde ise gördüğüm ilk şey normal boyutlarda olan ancak rengi bir kağıt için pek de normal olmayan bir kağıttı. Kağıdı elime aldım ve ne yazıyor diye baktım. Okuduğumda gerçekten de şaşırmıştım. “Eğer ona bir şans daha veriyorsan kendini bir kez daha kandırmaya izin veriyorsun demektir.” yazıyordu kağıtta. Yerde buşduğum bu notu alıp cebime koydum ve hızlıca oradan uzaklaştım.
Eve geldiğimde bu notu araştırmak ve neden böyle bir şey yazıldığını öğrrnmek için sabırsızlanıyordum. Ancak sorun şuydu ki nasıl araştıracağımı ve nereden başlayacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Salonumda televisyonun karşısında duran gri tekli koltuğa oturup uzun uzun düşündüm. Bu arada da kağıdı iyice herhangi bir kanıt bulabilme umuduyla inceledim. Aslında bu sıkıcı hayatıma birden gelen sokakta bulduğum bir not ne kadar da renk katmıştı birden. O gün gece yatarken bunları düşündüm, hayatım o kadar sıkıcıydı ki gördüğüm basit bir olayda hemen harekete geçiyor ve bunu eğlenmek için değerlendiriyordum. Uzun lafın kısası benim hayatta en çok ihtiyacım olan şey ilginecek bir şeylerdi. Sabah kalktığımda her zamanki gibi filtre kahve içmek yerine farklı tür bir kahve denedim. İşe ise arabayla değil yürüyerek gittim. Aslında hayatımda değiştirmem gerekn bir sürü şey olduğunu da bunları yaparken fark ettim. İşten çıktığımda hava henüz kararmamıştı, şöyle bir düşündüm. Çocukluğumdan beri ilginç bir dil öğrenmek istemişimdir, bu hayalimi de bugün gerçekleştirmeye karar verdim. İş yerimle aynı caddede olan bir japonca kursu buldum. Hemen gidip yazıldım, öğrenmem için gereken kitapları falan alıp eve döndüm.
Eve gittiğimde akşam yemeğimi hazırlarken yine düşüncelere daldım. Bu şekilde daha mutluydum. Aynı şeyleri tekrarlamak bir süre sonra insanın hayal gücünü yok etmeye başlıyordu. Eğer siz de böyle hissediyordanız size en büyük tavsiyem sosyal etkinliklere katılıp, kendinize zaman ayırabilmeniz olacaktır. Ben böyle daha iyi, daha neşeli hissediyordum, umarım sizde böyle hissedersiniz.