Bu beş dizenin bende uyandırdığı duygular şunlar:
İlk dizede sanki çok yorgunum, sanki artık bir iş yapmak istemiyormuş gibi hissediyorum.
İkinci dizede sanki “Beni bekleme, kaptan. Gücüm tükendi, bunu bensiz yapın.” diyor gibi ve biraz üzgünüm gibi geliyor.
Üçüncü dizede “Seyir defterini başkası yazsın” bence bitkinlik ve güçsüzlük gibi duygular uyandırıyor.
Dördüncü dizede “Çınarlı kubbeli mavi liman” ise bende hedefe ulaşmış hissi uyandırıyor.
Beşinci dize ise “Beni o limana çıkaramazsın” gibi hissediyorum, bunu hak etmiyorum gibi şeyler geliyor aklıma.
Hepsini birleştirdiğimizde şunu hissediyorum: “Bunu yapamayacağım, gücüm kalmadı, bensiz yapın orada bir liman var ama ben oraya çıkamam gibi şeyler aklıma geliyor.” Şiirde bende uyandırdığı ilk duygu üzüntü, ikincisi ise endişe. Aslında çoğu insan şiirleri okuyup geçer, umursamaz, sadece okur fakat biraz şiirlerin derinliklerine inip bütün duyguları anlasak ve hissetseydik belki de okuyucular için daha iyi, daha güzel ve sanki o şiiri kendisi yazmış gibi hissedebilirdi.