Şiir Dünyasında Bir Başarı Hikayesi: Büyük Dedem Kazım Poyraz

Sevgili arkadaşlar, bu yazımda bir başarı hikayesinden bahsetmek istiyorum. Bu hikaye, annemin dedesine yani büyük dedeme ait.

Büyük dedem Kazım Poyraz 1929 yılında doğmuş ve 1950 yılında Hasanoğlan Köy Enstitüsünün Sağlık Memuru bölümünden mezun olmuştur. Şiir sevgisini 1945 yılında sınıflarına saz derslerine giren Aşık Veysel’den almıştır. 1947 yılında şiir yazmaya başlayan büyük dedem, okuma ve yazma alışkanlığını Köy enstitüsünde öğrendiğini söylemektedir. Çok sayıda dergide şiirleri yayınlanan büyük dedem birçok şiir ödülünün de sahibidir. Şarkı olarak bestelenen şiirleri de vardır. Büyük dedem Köy Enstitülerinin ve bu okulların dördüncü sınıfından sonra sınavla gidilen Sağlık Memurluğu Bölümünün son temsilcilerindendir.

Büyük dedem, tüm şiirlerini herkesin anlayabileceği bir dille yazmıştır. Duygularını şiirleştirirken içinden nasıl geliyorsa öyle kaleme almıştır. Süslü püslü cümlelere yer vermemiş ve başkalarını taklit etmemiştir. Yapmacıktan uzak, yalın ve sade bir dil kullanmıştır. Böylelikle, kendi üslubunu kendi yaratmıştır. Büyük dedemin bana anlattığı ve hiç unutmadığım şu sözlerini onun kaleminden aktarmak isterim sizlere:

“Şiir yazmak, şair olmak bir Tanrı vergisidir. Şiir yazacağım demekle şiir yazılmaz. Şair olacağım demekle şair olunmaz. Tanrı bu yeteneği size vermişse, hem şiir yazarsınız hem şair olursunuz. Ayrıca bu uğraş sürecinde, zamanın ve yılların nasıl geçtiğinin farkında bile olmazsınız. Önce bir mısranın, sonra da bir dörtlüğün peşinde koştukça koşarsınız. Yorulmak nedir, uyku nedir, aklınıza bile gelmez. Bu zaman tünelinin sizi nereye götüreceği hiç belli olmaz. Bir bakarsınız bir gül bahçesinde yediveren güllerinden bir buket yaparsınız. Bir bakarsınız acı dolu bir yaşamda, ıstırap dolu bir ortamda bulursunuz kendinizi. Bir taraftan bu denli güzellikleri şiirleştirirken, diğer taraftan yüreğiniz paramparça olur, hüngür hüngür ağlamak istersiniz. Öz olarak şiir, bir başka dünyanın şaire seslenişidir, yol göstericidir.”

88 yaşındaki büyük dedemle gurur duyuyorum ve onun şiirlerini onun ağzından dinlemekten çok büyük keyif alıyorum. Umarım ben de onun yaşına geldiğimde torunlarıma okuyabileceğim şiirlerim olur. Seninle beraber daha nice sağlıklı ve şiir dolu seneler geçirmek dileğimle canım dedem…

 

Resim 1: 1949 yılında yakışıklı büyük dedem ve güzel büyük anneannem

Resim 2: 2016 yılında canım büyük dedem bana şiir okurken bir görüntü

Daha fazla bilgi: http://blog.milliyet.com.tr/gonul-damlalarindan/Blog/?BlogNo=255138

(Visited 459 times, 1 visits today)