ŞİİR DEFTERİ

Elif adında bir çocuk varmış. Elif şiir yazmayı çok severmiş.  Şiirleri de çok güzel olurmuş ama kimseye göstermezmiş. Çünkü onların güzel olmadığını düşünür ve eğer başkalarına gösterirse onunla dalga geçileceğini düşünürmüş. Ablası onun şiir yazdığını biliyormuş. Hatta onu şiir yazarkende görmüş ama hiç ses çıkarmamış. Günlerden birgün Elif’in ablası Elif uyurken onun şiirlerine bakmak istemiş ama Elif tam o sırada ablasının çıkardığı seslerden dolayı kalkmış. Ablasını karşısında görünce şaşırmış. Ablası bir açıklama gereği duymuş ve hemen hergün yazdığı deftere ne yazdığını merak ettiği için burda oldugunu söylemiş. Elif hiç umursamadan uykusuna devam etmiş. Ertesi gün Elif ablasının gece söylediklerini hatırlamış ve neden ona sormak yerine gizlice bakmak istemesine bir anlam verememiş. Sabah kahvaltıda Elif’in ablası gece Elif’in defterini karıştırmak istediği için çok utanmış.  Kendi kendine:                                                                                                         -Bunu yaptığıma inanamıyorum! Demiş. Gidip kardeşinden özür dilemiş.