Sabah erkenden uyanıp proje ödevim için tavan arasına gidip eşyaları kurcaladım. Kırmızı bir paket buldum. Beni ilgilendirmese de merak ettiğim için elime aldım. Tam o sırada annem onun eski bir eşya olduğunu , onu bırakıp yemeğe gelmemi söyledi. Annemin onunla ilgili bir şey bildiğini anladım. Akşam herkes uyuduğunda tekrar o paketin yanına gittim. Onu hızlıca alıp odama gittim. Hemen uykuya dalıp sabah olmasını bekledim.
Sabah o saati takıp okula gittim. herkes saatimin çok güzel olduğunu söyledi. Onlardan bunu duymak beni çok mutlu etti fakat tam o sırada arkadaşım saatin kaç olduğunu sordu. Saatime bakınca çok şaşırdım. Saatim durmuştu! Aynı olayı şimdi de yaşadım. Derste öğretmenim ödevimin çok güzel olduğunu söyledi. O an gözüm tekrar kolumdaki saate doğru kaydı ve tekrar durmuştu. Tenefüste sınıfta kalıp düşünmeye başladım. Sanki ben mutlu olduğumda saat duruyordu. Bu inanılmazdı. Ama saati çıkarınca hiçbir şey olmamıştı. Artık ne zaman mutlu olduğumu ölçebiliyordum.😁