Güneş, Ozark Ormanın zirvelerinden yavaşça yükseldiğinde ağaçların arasından süzen bir ışık ortaya çıktı. Güneşin ışığında ağaçlar adeta dans ediyordu. Ozark ormanı cadılar ülkesinde efsanevi bir yerdi. Sihirli canlıların ve cadıların yaşadığı çok özel bir yerdi. Tabii güzellikleri olduğu gibi tehlikeleride vardı. Ancak bu orman çoğunlukla kötü kalpli kişileri alıp onları sonuz bir acıya maruz bırakıyordu.
Ormanın derinliklerinde, Ozark Gölün’den ortaya çıkan bir nehir vardı. Dört bir yana yayılan taşlarla dolu bir vadide son bulurdu. Bu vadide altından güller ejderha yumurtaları ve en ortasında ise bir yüzük vardı. Buraya gelmeye cesaret edenler genellikle o yüzük için gelirlerdi. Ancak hiçbiri sağ çıkamadı. Söylendiği kadarıyla bu yüzük iyi niyetlilere süper güçler veriyordu. Ancak iyi kötü farketmeksizin girenleri yok ediyordu .Efsaneye göre, bu Nehir’e giren ve kalbi güzel kişiler ödüllendirilirdi söylenene göre bu ödül bir dilek hakkıydı. Ancak eğer o kişinin kalbi kötü ise sonsuza kadar lanetlenirdi. Bu suyu depolayıp içenler ise kötü insanlar ile karşılaşmaz. Suyun içerisindeki minareler gereği ömrü uzatırdı. Bu su paha biçilemezdi.
Ozark ormanının güneyinde. Çok eski bir tarihe dayanan kale vardı o kadar eksiydiki taşları adeta sararmıştı her an yıkılabilirdi sanki ama bir taş mucizevi bir şekilde tüm kaleyi tutmaya yetiyordu. Söylenene göre kötü kalpli bir insan içeriye girerse o kale yıkılıyordu ve sonraki gün tekrardan eski haline dönüyordu. Buraya giren insanlar bir hazinenin peşindeydi ama içindeki kötü ruh buna izin vermiyordu adeta. Gün ışığı ile başlayan ayinler ses getiriyordu kim olduğu bilinmez şapkalı önlüklü kişiler çevresinde dolup taşıp ayin yapıyor dua okuyordu
Ozark ormanının dışında uçurum vadisi başlıyordu. Burası hiçbir insanın adım atmaya korktuğu ve boş bir uçurumu barındırıyordu. İçinde efsanevi yaratıklar lanetli ruhlar, Bu diyarda yaşayanlar, lanetli varlıklar ve adeta kurtulmak için bağıranlar ormanın sessizliği ile gün yüzüne çıkıyordu. Sanki birileri hala içerisinde yaşıyordu.
Gün ışığı ortaya çıktığında kederli bağırışlar. Kaleden gelen ayin sesleri kederli ruhlar ve yüzüğü almaya çalışan kişilerin bağırışları ile doldu.
Ben de girip bir tur atmak istedim. Bu esnada gölde yüzen ama hiç ıslanmamış bir kitap buldum. Kapağından anlaşılacağı kadarıyla bu sihirli bir kitaptı. İlk sayfasında kocaman bir “Sen Seçildin” yazıyordu. Kitapta bu ormanın dünyada ilk oluşan yer olduğunu söylüyordu. İçinde çeşitli büyüler ve evrene dair gizli olan ve kimsenin bilemediği soruların çözümleri vardı.
Ancak sihirli bir ses bana çıkmamı söylüyordu ve bende koşarak uzaklaştım 10 dk sonra ormanın derinliklerinden bağırış sesi geldi. Bu olası bir şeydi ama bu seferki farklıydı. Çok ürperdim ve hemen uzaklaştım.