SİHİRLİ KURABİYELER

Ben, henüz keşfedilmemiş bir kimya mucidi olsaydım, kurabiyelerimi öncelikle çocuklara yedirirdim. Onları hastalıklardan korusun, iyi eğitim alsınlar,  ülkelerine sonra da dünyaya faydalı olsunlar isterdim. Atatürk “bu günün küçükleri, yarının büyükleridir” dememiş miydi. Benim kurabiyelerimden yemiş çocuklar savaşı akıllarına bile getirmesinler isterdim.
Ülkelerin liderlerine yedirirdim kurabiyelerimden, ülkelerinin kaynaklarını savaşla ya da gereksiz harcamalarla çar çur etmesinler, ülke kaynaklarını halklarının refahı ve mutluluğu için harcasınlar, tüm çocuklara eğitimde fırsat eşitliği sağlasınlar, herkesin iş sahibi olacağı imkanları yaratsınlar, engelli ve yaşlıların hayat şartlarını kolaylaştırsınlar, dünyada aç, susuz, yoksul ve eğitimden uzak kalmış insanlar bırakmasınlar isterdim.
Dünyadaki tüm insanlara tattırırdım kurabiyelerimden çevreci olsunlar, doğayı kirletmesinler, hayvanlara iyi davransınlar, sigara, uyuşturucu gibi kötü alışkanlıkları olmasın isterdim.
Bir de bu kurabiyelerin seri üretileceği bir fabrika yapmak isterdim. Çünkü hem ülkemizde, hem de dünyada bu kurabiyelere o kadar ihtiyaç var ki, tek başıma bu kadar kurabiyeyi üretemem. Fabrika lazım.