SİHİR Mİ, İNTİKAM MI?

Bundan yaklaşık beş yıl önceydi.İki küçük kız çocuğu vardı.Birinin adı Okyanus diğerinin adı da Ayşe idi.Beş yıl önce ikisi de 10 yaşındaydı. Bir gün piknik yapmaya karar vermişlerdi.Ayşe kurabiye ve süt getirecekti.Okyanus ise muffin ve çikolata getirecekti.Okyanus piknik alanına gelmişti ve Ayşe’yi bekliyordu.Ayşe iki dakika içinde Okyanus’un yanına gelmişti.Piknik eşyalarını sermişlerdi.Tam başlayacaklarken Okyanus dedi ki ”İlk ben başlayabilir miyim?”.Ayşe de şöyle cevap verdi”Tabii”.Okyanusun olacaklardan haberi yoktu.Ta ki kurabiyeden ilk ısırığını alana kadar.Okyanus’un ağzına garip ve iğrenç bir tat gelmişti.Kurabiyeye baktı ve bir de ne olsun! Meğer Ayşe kurabiyelerin içine evinin bahçesindeki karıncalardan koymuş.Okyanus,” Ayşe,bu yaptığını beş yaşındaki çocuk bile yapmaz”diye cevabını verip ortamı terk etti.Ayşe ise sadece arkasından kıkırdamayı tercih etti.Okyanus, okula gittiğinde hiç bir şekilde Ayşe ile konuşmadı. Ayşe de aynı tepkiyi verdi.İkinci dönem Okyanus ile Ayşe artık beraber değillerdi.Çünkü,Ayşe Okyanus’un olduğu okuldan ayrılmıştı.Okyanus’un Ayşe’yi sınıfta göremediğindeki tepkisi şöyle olmuştu” Ohh be”. Okuldan ayrılma deyince Okyanus’un aklına birinci sınıftaki arkadaşı geldi.Onunla gerçekten çok iyi arkadaşlardı.Fakat ikinci sınıfta maalesef yolları kesişmemişti.Bunları düşüne düşüne tam beş yıl geçti.Okyanus, yatağında boş boş uzanıp film izliyordu.Film bittmişti.Çok güzel bir film olduğu için biraz üzülmüştü.Ve işte tam o anda aklına eski ve hala intikam alamadığı arkadaşı ”Ayşe” gelmişti. Birinci sınıftan kalma sevdiği arkadaşına mesaj yazdı.Daha doğrusu mesaj değil, plan yazdı.Plan şöyle idi;Ayşe ve o aynı sınıfta olduklarından o Okyanus’un yaptığı keki alacaktı ve o kekte çamur olacaktı fakat Ayşe bunu ancak yiyince anlayabilecekti.En altta ise şu yazacaktı”İYİLER ÇABUK UNUTULUR,BENİ KÖTÜ HATIRLA İSTEDİM :)”.