Çocuk sahibi olmak isteyen ailelere çocuklarını daha iyi yetiştirebilmeleri için eğitim verilmeli mi?
Türkiyede on beş bin kişiye yapılan bir anket ebeveynlerin yüzde yirmi üçü çocuğuna fiziksel şiddet, otuz sekizinin ise fiziksel şiddet uyguladığını gösteriyor. Şiddet yaşanan bir ortamda çocukların gelişimsel ve duygusal ihtiyaçları yeterince karşılanamaz çünkü şiddet gören veya şiddet uygulayan kişiler çocuklara uygun bakımı veremeyecek durumda olurlar. Şiddetle iç içe yaşayan ebeveynler çocuklarına kendi çaresizlik ve umutsuzluk duygularını geçirirler ve çocuklarına güven hislerini veremezler. Aile içi şiddetin çocuk üzerinde birçok etkisi olur, bunlardan bazıları ise; dil gelişiminde gerileme, çevreye karşı ilgisizlik, özgüven azalması, öfke nöbetleri, intihar eğilimleri, okulda başarısızlıktır. Şiddet aslında bir döngüdür, nasıl mı? Şiddet çocuklukta öğrenilen ve zamanla alışkanlık haline gelen kötü bir davranıştır. Küçüklüğünde başta ailesi olmak üzere sevdikleri tarafından fiziksel veya psikolojik olarak şiddet gören biri daha sonra bu şiddeti başkalarına da uygular, kendi çocuğuna bile. Çocuklar ilişki kurma biçimlerini ailelerden öğrenirler. Şiddet yaşanan ailelerde çocuklar şiddet kullanarak ilişki kuran aile üyelerini gözlemledikleri için dışarıda ilişki kurma biçimleri de bu şekilde olur. Bu döngü gittikçe büyür ve kocaman bir çığ haline gelir önüne geçilemez bir hal alır bu yüzden ailelerin çocuğuna karşı davranışları çok önemlidir. Herkes çocuk yapabilir fakat herkes birer anne, baba olamaz. Her aile fark etmeden de olsa çocuğuna psikolojik şiddet uyguluyor olabilir. En basitinden sürekli sınav sonucuna odaklanarak, sınava çok çalışmış da olsa sırf aldığı puan yüzünden ona ceza vererek çocuğun üstünde bir baskı kurmuş olur. Geçen aylarda sosyal medyada patlayan Buse Melisa Kılıç’ın olayına bir bakacak olursak; Melisa ölmeden önce babasının sürekli ona ‘kendini öldür, al silahı sık kafana bir gün ağlar sonra hayatıma devam ederim, senden nefret ediyorum’ dediğini belirtmişti ayrıca intihar etmeden önce çektiği acıları şöyle sonlandırır; ‘ölmekten çok babamdan korkuyorum bu gece ölürsem ve babam benden nefret ettiğinden peşimden gelirse ne yapacağım, bu dünyada beni koruyamayan tanrı onun yanına gittiğimde beni babamdan korur mu?’ daha sonra babasının silahıyla kendisini öldürmüştü. Çocuk sahibi olmak isteyen ailelere eğitim vermek için geç bile kalındı. Daha fazla küçük, zararsız canların yanmaması için ebeveynlere eğitim verilmesi şart. Hatta eğitim yeterli olmaz bazen ne zaman geleceklerini söylemeden gözetlemeye bile gelmeliler. Artık bu döngüye dur demeliyiz ve her türlü şiddeti kökünden kesmeliyiz.
