Babam Ankaralı ancak annemin aile tarihinin biraz daha karışık ve heyecan verici bir hikayesi var.Tabii ki size burada tüm hikayeyi anlatmayacağım ancak küçük bir özet geçeceğim.Çünkü burada anlatacaklarımın sevgi ve mücadelenin güzel bir örneği olduğunu düşünüyorum. O zaman anlatmaya başlayayım;
Annemin babasının dedesi Kazan’da Boyer meclisindeyken Bolşevik İsyanı ile birlikte ahalisini alıp gemiyle İstanbul’a gitmek üzere yola çıkmışlar. Ancak yol uzun sürmüş ve o arada Romanya Balçık kıyılarını annemin büyük büyük dedesi çok beğenmiş. Annemin dedesinin babası yanında çalışanları ve ailesi ile birlikte Romanya Balçık’a yerleşmiş ve annemin babası Balçıkta doğmuş. Ancak orada da yönetimin değişmesi nedeniyle Türkiye’ye gelmişler. İlk olarak Bartın’a yerleşmişler daha sonra ise Ankara’ya gelip kireç ve taş ocakları kurmuşlar.Bu nedenle de soyad olarak Taşkıran soyadı verilmiş. Annesi ise Yanyalı, onlar da mülteci. Anneannemin dedesi Yanya’da üst düzey yöneticiyken Kurtuluş Savaşı nedeniyle ailesi ve çalışanlarını alıp yine onlar da gemiyle hamal kılığında İstanbul’a gelmişler. Büyük dedeye Yalova’da görev teklif edilmiş ama büyük dede yaşadığı bazı deneyimler nedeniyle görevden affını isteyerek Kumbağ’a yerleşmiş.Daha sonra anneannemler Ankara’ya yerleşmişler ve iki farklı hikaye böylelikle Ankara’da buluşmuş ve bu iki farklı hikayenin en küçük kahramanları birbirlerine aşık olmuş.
(ROMANYA,BALÇIK) 
(YANYA)
Ancak hikaye de burada bitmemiş tabii ki, iki aile de bu aşka izin vermemiş. Dedem Ankara Hukuk Fakültesinde okurken ailesi onu yurt dışına göndermek istemiş, anneannemi de kendi ailesi İstanbul’a ve farklı şehirlerdeki tanıdıklarının yanlarına göndermişler ama dedem her gittiği yerde anneannemi bulmuş. Dedemin ailesi bu aşka hiçbir şekilde taviz vermezken, 5 yıl sonra anneannemin babası dedemin aşkına ikna olmuş. Çünkü dedem, anneannemin babasına gitmiş ve evlenmelerine izin vermesi halinde ne isterlerse yapabileceğini söylemiş. Bunun üzerine büyük dedem İstanbul’da bir yalı, Ankara’da apartman daireleri ve buna benzer şeyler talep etmiş. Bunun üzerine dedem bir öğrenci olduğunu ve ailesinin bu konudaki görüşünün olumsuz olduğunu fakat buna rağmen onları karşısına alıp evlenmek istediğini ama büyük dedemin bu isteklerini simdilik yerine getiremeyeceğini söylemiş. Bunun üzerine büyük dedem kahkaha atarak ‘pazardan mal almıyorsun,maddi bir karşılıkla evlenilmez,senin bu cesaretin hoşuma gittiği için evlenmenize izin veriyorum’ demiş. Annemler iki kardeş -annem ve dayım-. Ben anneannem ve dedemi hiç görmedim ancak bu hikaylerden asla yılmadıklarını ve sevdikleri uğruna her şeyi yapabileceklerini anladım.Kuzenlerim bana hep bu hikayeleri anlatıp nispet yapsalar da bana söyledikleri tek şey ölene kadar aşklarının hiç bitmediği ve son ana kadar el ele ve göz göze oldukları.