Sevgi, insanın bir şeye veya bir kimseye karşı beslediği eşsiz bir duygudur. Sevme edimi, insan varlığının yegâne içsel eylemidir. İnsan, sevme eylemini hiçbir kitaptan, gazeteden vb. şeylerden okuyarak öğrenmez,öğrenemez.Bu eylem insanın doğumu ile insana, yaratanın bir hediyesi olarak şifrelenmiştir. Kişi yaşamı boyunca her an, yeniden herhangi bir varlığı veya nesneyi sevebilir. Sevgiyi birden fazla şey tanımlayabilir. Bir bakış,bir söz veya bir davranış. Peki hissettiğimiz şeylerden kaçmak?
“ Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı. ”
Sevgiler neden yarına bırakılır? İnsan
kendine özgü bu gücü, ortaya koymak yerine onu, hep bir sonraki güne, bir sonraki yıla,
belki de hiç dile getiremeyerek bir sonraki yarınlara erteler. Aslında hep bir
sonraki güne bırakılan sevgi, kendi içsel benliğimize durmadan attığımız hançerden başka
bir şey değildir. O hançeri söküp atmak gerekir bazen. Söküp atmazsak içimizde hep bir parça kalır. Gündüzleri aydınlatsa bile o sevgi, geceleri hep zifiri karanlık olacaktır.Kendimizi karanlığa savurmak istiyorsak, üstümüzde bir hançer bırakmak etkili olacaktır.
“ Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı. ”
İnsanın çekingen, tutuk ve saygılı olması, bastırılmış sevgilerin, insan
üzerindeki döngüsel baskısından dolayıdır. Kişi hissettiği duygularını ifade
edemiyorsa, ifade edemediği duygularını bastırarak bilinçaltına atar. Bilinçaltına atılan
sevgiler zaman içinde orada yuvalanarak, yaşayacağı gizli bir
mekân oluşturur. Gizlediğimiz sevgiler bizi yanlış tanıtır, bir oka dönüşebilir aniden kalbimiz. Korkularımız had safhada durur.
“Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezsiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı. ”
Bazen insan gündelik hayatın koşturmacasına o kadar kapılıyor ki gözü ve yüreği kirleniyor hiçbir şey söyleyemiyor, dünyanın en güçlü sihiri olan sevgiyi kalplerimizden o kadar uzaklaştırdık ki yarınlara bırakmak ne kelime hayatımıza bile sokamıyoruz. Sevmek bu kadar zor muydu, ne zaman bu hale geldik? Oysa ne güzeldi seni seviyorum derken kalbin yerinden fırlayacak gibi çarpması,oysa ne güzeldi sevmenin verdi doyum hazzı. Sevmeyi ertelememek gerek, sonrasında seviyorum demeye vakit zaten kalmıyor. Ne yaparsanız yapın,sevgileri yarınlara bırakmayanlardan olun. Hem ertelemeyin hem de karşınızdaki kişiyi paramparça etmeyin,sevseniz de sevmeseniz de onları kandırmayın her zaman dürüst olun,unutmayın sevgiyi yarına bırakmayan kişiler sizi gerçekten seven kişilerdir size daima bağlılardır ne kadar kırgın olsalar bile onların gözleri size çok güzel bir şekilde bakacaktır. Sevgileri yarınlara bırakmayın…