Sevgi nedir? Sevmek düşünüldüğü kadar iyi midir yoksa korkulduğu kadar kötü mü? Sevmek cidden insana iyi gelir mi yoksa onu kırıp hırpalar mı?
Bana kalırsa, sevgi; canlının en masum halinde olduğu, canlıya doğuştan aktarılan ve sadece bir his olmaktan öteye geçen bir duygudur. Her canlı sevgiyi hisseder. Sevdiği üzgünse kendisi mutluyken bile dünyanın en üzgün kişisine dönebilir, sevdiği mutluyken ise kendisi ne kadar üzgün olursa olsun sevdiği kişinin mutluluğuna karşı koyamaz ve o da mutlu olur. Sevgiyi sevgi yapan da budur zaten.
Birçok kişi -özellikle de günümüzde- sevgiyi hoşlanmaz, sevgiden korkar. Peki, sevgi cidden korkulacak bir şey midir? Tabii ki hayır! Sevgiden korkan ve hoşlanmayan kişilerin bu duyguları hissetmelerinin birkaç sebebi vardır: bu kişiler çoğunlukla kırılmış kişilerdir ve bu sebeple sevmekten, güvenmekten korkarlar. Oysa bilmezler eğer güvendikleri ve sevdikleri kişi doğru kişiyse ne kadar mutlu olacaklarını, bilemezler çünkü korkarlar. Bunun çözümü de tabii ki sevgide gizli çünkü o kişiler sevgi duygusuna karşı besledikleri bu kadar negatif duyguya rağmen sevgi duygusunu hissederlerse yani sevilirlerse zamanla bu negatif duygu tabakasını üstlerinden atabilirler.
Peki, sevmek insana iyi mi gelir yoksa ona hiç hissetmediği kadar boşlukta hissettirip, onu yorup üzer mi? Bu da tabii ki sevgiden sevgiye değişir. Bazı sevgiler vardır kişinin ruhunu dinlendirir, kişiyi mutlu ve motive eder, kişiye destek olur vb fakat bazı sevgiler de vardır ki, kişi ne kadar çabalarsa çabalasın, ne kadar kendinden katarsa katsın üzülür ve yalnız hisseder çünkü bu tür sevgi kötü ilişkilerde yaşanan ilişkidir ve kişi tek başına kalır. Kişi ne yapacağını bilemez, boşlukta hisseder ve sorunu sadece kendinde arayarak kendi üzerine çok gider ve bu kişinin kendisine ve hayata olan sevgi ve bağlılığını da azaltır.
Sevgi sadece insanlara özgü bir davranış olmadığı gibi türler arası sevgi de olabilir. Bir insanın evcil hayvanını sevmesi ve evcil hayvanı olan canlının da onu sevmesi buna bir örnek olmakla birlikte aynı türler arası sevgiye örnek olarak ise anne ve babaaslanın yavru aslanları koruması verilebilir. Ayrıca, her ne kadar saçma gelse de avcı hayvanların avlarını sevmesi de doğadaki sevgiye örnek gösterilebilir örneğin bir aslan bir koyunu avlayıp karnını ve belki sürüsünün belki de yavrularının karnını doyuracağı için koyuna karşı bir sevgi besleyebilir.