Çok uyumak kaçmaktır, uyumamaksa yakalanmak. Çünkü ne kadar çok uyursanız, uyandığınızda o kadar çok şey kaçırmış olacaksınız. Ama uyumadığınızda olacakların hepsine tanıklık etmek de pek isteyeceğiniz bir şey değildir.
Ortalama bir insan ömrünün 25 yılını yani üçte birinden biraz fazla bir süresini uyuyarak geçirir. Kalan ömrünüzün 10 yılını çalışarak, 2,5 yılını yemek yaparak, 4 yılını yemek yiyerek, 4,5 yılını araç kullanarak, 1,5 yılını banyoda, 1 yılını da temizlik yaparak geçirmekteyiz. Peki, biz kendimize zaman ayırmıyor muyuz? Mesela kadınlar koca bir yıllarını ne giyeceklerine karar vererek geçiriyorlarmış. Erkeklerin de aynı miktarda zamanı kadınlara bakarak geçirdiğini düşünürsek kadınların bu kayda değer eforu hak ettiğini buluyormuş gibi görünüyor. Aynı zamanda yine kadınlar 8 yıllarını alışverişte geçirdiğinin bilgisini de vermeden geçmemek lazım. Sanki hala kendimiz zaman ayırmıyoruz gibi değil mi? 9 yılımızı televizyon izleyerek geçiriyoruz zira bunun da 2,5 yılı da reklamlarla geçti. Uyanık olduğumuz zamanların yüzde yetmişini de dijital ortamlara hapsolmuş bir şekilde geçiriyoruz. Mesela bu bloğumu değerlendirmek üzere okuyan öğretmenim, bu yazıları okumuyorsun ama siteye yüklenmesi için onay verecek olan teknisyen beyefendi, çocuğum ne yazmış diye bir göz gezdiren annem, babam ve şu anda bu yazıyı yazan ben bu yüzde yetmişlik dilimin içindeyiz. İtiraf edin burada topu topu kaç kişiyiz zaten. Hepimiz bu dijital etkinlik bitsin de başka bir dijital dünyaya yelken açsak diye bekliyoruz.
Sahiden uyumasak ne olurdu? Nicola Tesla günde iki saat uyurken bir başka fizikçi Albert Einstein ise tam on bir. Bu bilgi sanki işleri biraz kızıştırdı değil mi? Buradan Einstein Tesla’ya karşı içeriği bile çıkardı ama asıl konumuz bu değil. Bazen özellikle de uyumuyor değiliz. On iki bin kahve içiyoruz ömrümüz boyunca. Ben bu yazıyı yazarken iki tanesini tükettim bile. Kaldı on bir bin dokuz yüz doksan sekiz.
Şunu anlamalıyız ki asıl sorun uyumak değildir. Asıl sorunumuz gerçekten sevdiğimiz şeyleri yapmaktır. Sadece iki yılımızı sohbet ederek, bir yılımızı sinema, tiyatro ve konserde geçiriyoruz. Ne yazık ki sadece on bir günümüzü gülerek ve on dört günümüzü de öpüşerek geçiriyoruz. Yani sevdiğimiz şeyleri yapmıyoruz. Ne yapalım buna da şükür. Beş bin litre göz yaşı ürettiğimizi, beş ayımızı şikayet ederek, beş yılımızı da masa başında geçirdiğimizi ve neredeyse iki milyon kez küfür ettiğimizi göz önünde bulundurursak mutlu olduğumuz zamanlar epey az gibi duruyor.
O zaman bundan sonra sevdiğimiz şeylere daha çok vakit ayırmakta hemfikiriz sanırım. Ama yapmayı en çok sevdiğiniz şey kitap okumaksa size kötü bir haberim var. Ne kadar az bilirseniz o kadar iyi uyursunuz…
ALINTILAR:
https://listelist.com/insan-hayati-boyunca-ne-kadar-yapar/