Ne atom bombası
Ne Londra Konferansı
Bir elinde cımbız
Bir elinde ayna
Umurunda mı dünya
Sizce Orhan Veli ,bu dörtlükte ne anlatmak istiyor? Bence bu herkese göre değişkenlik gösterebilecek önemli bir konu. Ancak, bana soracak olursanız size nacizane fikrimi kısa bir şekilde açıklayabilirim.
Öncelikle her yerde duyarız ya bırak o konuyu düşünmek sana mı kaldı? Veya dünyayı sen mi değiştireceksin? diye. Eğer, bir gün bu sorulardan biri bana sorulacak olursa ben ”evet” yanıtını veririm. Yanlış anlamadınız “evet”. Dünyayı değiştirmek bana kaldı. Neden biliyor musunuz?
Eğer bu konulardan herkes elini kolunu çeker ise, “neme lazım” fikri artarsa; kim bilimle ilgilenecek veya kim gök taşlarının yörüngeye ne kadar hızla geldiğini hesaplayacak. Herkes bunu düşünmek bana kalmaz diyorsa kim ilgilenecek bu konularla. Yeni nesil kendini geliştirip elini taşın altına koymalı.
Sorgulayan bakışlarımızı kaybedersek, nasıl keşfedeceğiz bu uçsuz bucaksız evrenin derinliklerini? Tabii ki herkesin bilim adamı olmasını bekleyemeyiz. Ama mutlaka birilerinin gelecek nesillere zemin oluşturması gerekecek. Hem ülkemiz hem de geleceğimiz için bize emanet edilen bu dünyayı daha yaşanabilir bir hale getirmeliyiz. Ve hepimiz biraz da olsa elimizi taşın altına koymalıyız. Kafamızı kaldırıp yıldızlara baktığımızda “Evet, ben bu gezegene aitim.” diyebilmeliyiz.