ŞEKERLER ÜLKESİ

Sıradan bir gündü. Her şey normaldi, öğlene kadar. Bir ses geldi. Babam doğum günü pastamı almış. Ben çok şaşırdım. Herkes benim doğum günümü kutluyordu. Annem, babam, kuzenim, Dağhan ve arkadaşlarım vardı. Babam: “Bir dilek tut” dedi. Ben de keşke şekerler ülkesinde olsam diye bir dilek tuttum ve uyudum. Kalktığımda ne göreyim. Şekerler Ülkesine ışınlanmışım. Çok sevindim. Sonra dileğim gerçek oldu diye mutlu oldum. Şekerler Ülkesinde arabaların tekerleği kurabiyeden, ağaçlar lolipoptan, evler ise çikolatadandı. Her şey çok güzel görünüyordu. Artık çikolatalı süt içmek için markete gitmek gerekmiyordu. Göle gidiyorsunuz ve gölde su yerine çikolatalı süt var. Ama her şeye rağmen tekrar dünyama, aileme dönmek istiyordum. Çünkü ailemi çok özledim. Bir anda yürürken taşa takıldım ve uyandım. Neyse ki bir rüyaymış. Bir oh çekip rahatladım. Bu olayı aileme anlattım güzel bir pazar sabahı gülerek eğlenerek beni dinlediler.