Saygı

Saygı diye bir şey vardır. İnsanlara duyduğun saygınlığı gösterir. Bana saygı duyulmasını açıkçası istemem. Ama rahatsız edilirsem bunu sert bir şekilde dile getiririm. Bunu sadece umarsız biri yapardı ama bazı özel durumlarda ben de umarsız olabilirim.
Bana şeytan diyebilirsiniz ama küçük çocukları pek sevmem. Bir çok kız çocuğu bakıcılığı deneyimi ve yılların bilgilerine dayanarak söylüyorum asıl saygısız ve hayatı cehenneme çeviren onlar. Sadece kız çocukları demiyorum elbette, erkek çocukları da bırakabiliyor aynı izlenimi. Onlara küçüktür diye, biraz anlayışlı ol, “dur, yapma, sus, dokunma” diyebilirsiniz. Ya valla diyorum ninecim, sus Allah aşkına. Ben kaba değilim.” Hayır, yine küçük çocuklar, evet pek çok şeyin farkında değiller. Dolayısıyla saygı nedir bilmiyorlar.
… Yanımızdaki bina yıllarca boştur ki yanımıza yeni kişiler gelinceye kadar ve tahmin edin hangi hangi ailenin küçük bir küçük kız evladı var. İlk önce ne kadar kötü alabilir ki diye düşündüm ve evet hikayenin sonu kötü bitti. Terbiyesizlik yapan oydu. Yürüyen dert. NASIL BİR DÜNYASI VARSA, anne, baba ondan sonracığıma… bizim evimizde gibiydi sanki… Çok pardon hanı kuşlar yada kediler var ya, kendi alanlarını belirlemek için ne yapıyorlarsa ben de onu yapmak istedim. Küçük çocukların saygıyı bilmemeleri beni sıkıyor. Evet öğrenecekler ama yine de katlanmak zor.