İşte o an gelmişti, o an, benim üniversite sınavıma 2 gün kala gerçekleşmişti. Gelin size hepsini en başından anlatayım. Cuma günü, sabah uyanığım gibi kahvaltı hazırladım. Ali ağabeyim gelince bana sorular sordu. Sorular bitince kuzenim Mesut geldi ve kahvaltıya başladık. Kahvaltımızı yaparken Alparslan ağabeyim ekmekler ile geldi. Kahvaltımızı yaparken bana baloyla ilgili sorular sordular. Onlara gitmeyeceğimi söyleyince hepsi deliye döndü. en sonunda beni ikna edince, ilk başta bir arkadaşımın doğum gününe gittik. Gittiğimizde doğum günü kızına hediye olarak bir yazı hazırlamıştım. Baloya gittiğimizde büyük bir kavga kuzenim Mesut şarkıyı hazırlamıştı, ağabeyim Ali kız arkadaşıyla konuşmuştu ve ağabeyim Alparslan ise ödül vitrinlerine bakmıştı. Bunlar olurken bir anda kavga çıkmıştı ve bu kavgadan dolayı hapse girmiştim. İyi ki babam kefareti ödedi de hemen çıktık. Çıktıktan hemen sonra kuzenim Mesut’un askeri için istemese de babam saçlarını kestirmeye götürmüştü. Beni de sınav olacağım okula gezdirmek için götürmüşlerdi, tam telefonumu açarken bir şey olmuştu ve bir anda bayılmıştım. Beni hastaneye götürünce anlamışlardı ki ben hafızamı kaybetmiştim. Doktorun dediğine göre aynı günü yeniden yaşatmaları gerekiyormuş. Öyle de yaptılar ama sınava girerken hala hiçbir şey hatırlamıyordum. Bir anda sınıftaki tabloyu görünce anılarımı hatırladım ve her şeyi hatırlamıştım ve sınavı kazanmıştım. Hepsi benle gurur duymuştu ve annemi mutlu edebilmiştim.
