Bir gün bir bulut varmış. Duvara kapanmış, ağlıyormuş. Sokaktan geçen bir çocuk bulutu görüp hemen “Sen iyi misin?” demiş. Bulut, hemen koşarak yukarı uçmuş. Küçük çocuğun kalbi kırılmış. Çocuk yoluna devam etmiş fakat bulutun içinde kötü bir his varmış.
Ertesi gün, bulut çocuktan özür dilemek istemiş ve onu aramaya başlamış. Her yere bakmış ama bulamamış. Tam pes edecekken arkasını dönmüş ve çocuğun bir bankta oturup öğle yemeğini yediğini görmüş. Bulut “Evet!” diye yerinden sıçramış. Hemen çocuğa doğru uçmuş.
Çocuk, “Merhaba küçük bulut, bir sorun mu var?” demiş. Bulut, üzgün bir ses tonuyla ” Sana cevap vermediğim için çok üzgünüm. Birazcık korkmuş olabilirim. Beni affeder misin, lütfen?” demiş. Çocuk ise “Elbette seni affettim. Fakat ben bulut olsaydım mutlaka kibar ve hoşgörülü davranırdım.” demiş.