Ülkemizde bulunan hiçbir değer bir başka yerde bulunamaz. Arasan da bulmak için gittiğin yerlerde, dahası geçmez eline. Yabancıların diyarı seni ne kadar çekmek istese de gidemezsin yanlarına, elin kolun bağlanır.
Bir heyecan ararsın yabancıların diyarında, on, yüz, bin yıl gezersin, yine de bulamazsın buradaki ufak bir çim parçasının mutluluğunu, heyecanını. Atalarının yaptığı her şey seni bağlar doğana, ayrılamazsın ondan.
Yabancıların diyarında izlersin bir dans. Beyazdır, hafiftir bir tüy gibi; titretir içini. Ama bir zeybek gibi değildir. Zeybek kırmızıdır, damarından çıkmaya çalışan kan gibi. Derinden hissettirir yaptığı her hareketi. Duygulanırsın, incinirsin, hissedersin toprağa vuruşunu dizinin.
Orada dinlersin bir opera, ufak bir çığlık gibi gelir kulaklarına, ürpertir içini. Bizim musikimiz öyle midir oysa? Kahırlı anaların, yetim çocukların, evlatsız kalmış babaların haykırışlarını duyarsın, gözlerin dolar, ağlarsın.
Gidersin yabancıların diyarına, seyre dalarsın insanın yaptığı heykeli. Anlayamazsın ne anlatır heykel sana. Ama bir bakmışsın yurdunun güzel insanına; kırılmamış beli, eğilmemiş boynu çok şey anlatır sana. Gurur duyarsın.
Benim şiirlere, türkülere, resimlere konu olan Anadolum’ dan başka yoktur sanatım. Sen seçersen ki yabancıların diyarını, görüşmek üzere. Baştan ayrılmış bizim yolumuz.