Sanat

Yalnız senin gezdiğin bahçede çiçek açmaz bizim diyarımızda bin bir baharı saklar! Siz batılılaşmaya kendinizi kaptırmışken, biz kendi türkümüzün ezgisinde kaybolduk. Bizi kendine benzetmeye çalış ama biz zorluklardan geldik sizin modernliklerinize alışamayız. Siz narinsiniz, hemen incinirsiniz. Bizim kültürümüz bizi etkiler, hiç kimseye benzemeyiz. Danslarınızla, sahnede beyaz kelebeği andırırken içiniz titrer, heyecanlanırsınız. Biz de Anadolu’nun içinden, Karadeniz’in eteklerinden gelen, toprağa vuruşu dağ gibi zeybeğin vuruşuyla kuvvetleniriz, kalbimiz kımıldar. Fırtınayı andıran orkestra sesleri senin sinirlerine ürperiş getirir. Bizim halkımızın acıklı nefesleri bizde acıklı bir müzik yerine geçer. Sen yabancı bir şehirde bir kadın heykelini anlayan bir gözle uzun uzun süzersin. Bizim ruhumuz bir köylünün kıvrılmayan belinden zevk duyarız. Başka sanat bilmeyiz karşımızda dururken yazılmamış bir destan gibi Anadolu’muz. Arkadaş, biz bu yolda türküler tuttururken. Sana uğurlar olsun, biz kendi yolumuzda ilerleriz, sana görüşürüz.