Sanat sadece Avrupa ülkelerinde ve Batıda yoktur. Anadolu’da binbir türlü eser ve değer dururken, neden batıya özenmeliyiz? Batı bizi kendine çekmeye çalışıyor. Ancak, biz sonuna kadar Anadolu’nun sanat yolundan gitmeliyiz.
Camilerimizdeki hat sanatları, kubbedeki mozaikler, mabedin içindeki sülüs yazıları, duvardaki ufak bir parça yeşil çini bile bizi heyecanlandırmaya yeterlidir.
Sanatın önemli bir parçası olan dans ise, kültürümüzde zeybek ve çeşitli halk oyunlarıyla sanat kültürümüzün bir parçasıdır. Adeta çiçekli sahnede bir beyaz kelebeğin uçuşmasına benzeyen zeybek, Anadolu’da eşi benzeri olmayan yerli danslarımızdan biridir.
Kültürümüzde uymayan, orkestra ise Batı sanat kültürünün önemli bir parçasıdır. Sinirlere ürperti getiren, ıstırap çekenlerin acıklı nefeslerine benzeyen orkestra, kültürümüzün en hazin musikisine eş değerdedir.
Batıdaki heykellere uzun uzun baksak da bize pek anlam ifade etmez. Ancak köyümüzdeki herhangi bir köylünün kıvrılmayan belini görsek bile heykellere uzun uzun bakmaktan çok daha fazla anlam ifade eder bize. Anadolu’da heykel kültürü yoktur ancak, heykellerin anlatmak istediği mesajları anında kanımıza işleyen birçok unsur vardır.
Yazılmamış destan gibi olan Anadolu’da, Batı’yı aratmayacak onlarca sanat eseri ve sanat dalı vardır. Türkülerimi söyleyerek ilerlediğimiz bu sanat yolunda daha nice başarılarımız olacaktır. Batı’ya özenen sanatçıların da yavaş yavaş kendi kültürünü özümseyip yansıtmaya başlamaları yakındır. Anadolu’daki sanat kültürünün dünyada eşi benzeri yoktur, olmayacaktır.