Sa’nat

Çiçek yalnızca senin gezdiğin bahçede açmaz.Bizim diyarımız da binbir baharı saklar ! Bizi istersen kolumuzdan tutarak çek, dağda gezen ayaklarımız incinir düz caddede .Sen kubbesinde ince bir mozayik arayarak gezersin kırk asırlık mabedin içini ,bizi bir sülüs yazı bile sarar bir parça yeşil çini bize heyecan verir .Sen raksına dalarken derinden için titrer, çiçekli bir sahnedeki beyaz kelebek gibi.Dağ gibi bir zeybeğin toprağa diz vuruşu bizimde kalbimizi kımıldatır yerinden . Fırtınaya benzeyen orkestra sesleri senin sinirlerine bir ürperiş getirir.Istırap çekenlerin acıklı nefesleri bizde geçer en hazin musiki yerine ! Sen uzun uzun anlayan gözlerle yabancı bir şehirdeki kadın heykelini süzersin . Biz bir köylünün kıvrılmayan  belini görünce ,ruhumuzun en büyük zevkini duyarız. Yazılmamış bir destan gibi olan Anadolu’muz  karşımızda dururken başka sanat bilmeyiz. Arkadaş,biz bu yolda türküler söylerken ,sana uğurlar olsun.Yolumuz ayrılıyor!