Şampiyonluk Maçı

Yedi aydır beklediğim o an gelmişti işte okul maçlarımız başlıyordu. Tüm takım olarak çok heyecanlıydı. Arda maça giderken serviste şoföre türkü açtırıp halay çektirdi. Bizim takım biraz fazla olduğu için iki servise gitmek zorundaydık ve tek koçumuz olduğu için tek servis hocasız olurdu. Ben de Ardaların olduğu yani hocasız servisteydim bu servis çok güzeldi çünkü ne istersek yapıyorduk kemerimizi açıp koltuklara vurma, istediğim şarkıyı açma, saçma sapan oturma gibi şeyleri yapabiliyorduk. Her neyse ilk maçımıza doğru yola çıkmıştık karşımızdaki rakip kolay gibi gözüküyordu ancak bir tık zordu ama yine de maçı yenmiştik. Toplamda on bir maç yapacaktık ve ilk dört maç çok kolay geçmişti. Garip olan şey ise on maç üst üste galibiyet almıştık. Bu bizim takımımız ve okulumuz için çok iyi bir şeydi. Son maç gelmişti bir önceki maç üç oyuncumuz sakatlanmıştı onlardan biri de bendim ve son maça çıkarken koç bana sordu: “Son kararın mı?” Ben de ”Evet koç maça çakabilirim.” demiştim ve o maçla şampiyon olmuştuk.