‘Sakın O Telefonu Açma’

Evde yalnız oturuyordum. Ailem yurt dışına çıkmıştı.İkisi de iş gezisine gitmişlerdi. Ben ise onlarla birlikte gitmeyi istemedim. Çünkü ne zaman onlarla bir yere gitsem, sıkıntıdan patlıyordum.Haliyle Ben evde kalmayı tercih ettim. Bugün okuldan eve geldiğimde çok yorgundum. Hemen eve gelip biraz kestirdim. Uyandığımda saatin çok geç olduğunu fark ettim.Biraz telefonuma baktım.Tam telefonumu bırakıp tekrar uykuya dalacakken,telefon çalmıştı. Bu saatte kim arayabilir olabilirdi ki?Telefonu tam açacakken bir mesaj geldi. Mesajda ‘Sakın o telefonu açma!’ yazıyordu. Çok korkuyordum.Atılan mesajın kimden geldiğini bilmiyordum.Bu da beni daha çok korkutuyordu.Bana bu mesajı atan kişiye sanırım milyon kez mesaj attım.cevap vermiyordu.Mesajlarımı görüyordu.Ama tek kelime bile etmiyordu.Telefon tekrar çaldı. Ve aynı mesaj tekrar geldi.’Sakın o telefonu açma’. Gerçekten korkudan ağlıyordum. Bu bir kabus ise hemen bitmesini istiyordum. Tüm her şey olabilirdi.Biri bana şakada yapıyor olabilirdi. Ama sanırım kimse bu saate böyle bir şey için uğraşmazdı. Telefon hala çalıyordu. Açtığımda kalın bir sesle ‘Artık bir ailen yok’ dedi. Ağlıyordum. Yalan söylüyorsun,yok öyle bir şey diye kendimi avutmaya çalışıyordum.Ama nafile.Ardından 2 dakika sonra annem ve babam arayıp nasıl olduğumu sordular. Şaşkına dönmüştüm. Bu konuyu aileme hiç bahsetmedim.Ara sıra hala beni arıyor. Ama ben her zaman açmamaya çalışıyorum…