Geçtiğimiz yıl sağlığımızın ne kadar önemli olduğunu çok iyi anladım.
Ben 1. Sınıfta iken ayaklarım ağrıdı. Okulda çok koştuğum için olabilir diye düşündük. Sonra benekler oluştu. Başlangıçta alerji olduğumu sandık. Annem ve babam bazı yiyecekleri yememi istemedi. Buna rağmen ayaklarımın ağrısı ve kırmızı benekler geçmedi.
Sonra doktora gittik. Gittiğimiz bu doktor amca küçükken benim kolumu iyileştirmişti. Ama bacaklarım için bir şey yapamayacağını bizim başka bir doktora gitmemizi söyledi. Birçok kez doktora gittik çok sayıda test ve kan tahlili yapıldı. Bu arada okula gidemedim. Derslerimden geri kaldım. Arkadaşlarımı ve öğretmenimi çok özledim.
Okula gitmeye başladığım zamanlarda da evde akşamları ayaklarımı uzatarak dinlendim. Oyun oynayamadım. Yürümekte zorlandım. Bütün bunlar benim için çok üzücü olmuştu.
Doktorumun verdiği ilaçları zamanında içtim. Zararlı yiyecekleri yasakladı. Çok canım istemesine rağmen yemedim. Doktorun her dediğini yaptım. Yavaş yavaş iyileştim.
Sağlığımın ne kadar önemli olduğunu hastalandığımda anladım.