SADECE GÜNDÜZ

Merhaba, ben Amelia. Altıncı sınıfa gidiyorum. Benim dünyam, Güneş’in etrafında dönerken kendi etrafında dönmediği için burada sadece gündüz oluyor. Bu yüzden hayatımızı kendimiz dilimlere ayırıyoruz: “Dinlenme Dilimi” ve “Yaşam Dilimi”. Bir günümün nasıl geçtiğini merak ediyorsanız gelin size dün neler yaptığımı anlatayım.

Sabah alarmım çalınca uyku maskemi çıkarıp odamı gece gibi karanlık yapma özelliğine sahip olan perdelerimi açtım. Odama ışık doldu. Yüzümü yıkayıp giyindim. Kahvaltımı yapıp güneş kremimi sürdüm. Okula yürüyerek gittim ve geldim çünkü dünyamda hiç hava kararmıyor ve burada iyi insanlar yaşıyor, kısacası tehlike yok.

Okula vardığımda derslerin başlamasına 10 dakika kaldığı için bahçemizde oyun oynamak yerine kalem kutumu çıkarıp ders materyallerimi hazırladım. 4-5 saat sonra okuldaki derslerin sonuna geldiğimizde hâlâ havada en ufak bir değişiklik yoktu. Eve gitme vaktimiz gelmişti.

Eve yine yürüyerek gittim. Yemeğimi yedim, ödevlerimi yaptım. Saat geç olmaya başladığı için odamı gece gibi yapan perdelerimi kapattım, dişlerimi fırçalayıp elime bir kitap aldım. Kitabı okurken uyuyakalmışım.

Bu hikâye kurgu olmasına rağmen Dünya’da gerçekten 6 ay gece ve 6 ay gündüz yaşanan yerler var. Kutuplarda yaşayan insanlar bu şekilde yaşıyor. Aslında bu durumun nedeni Dünya’nın 23 derece eğik olması. Kutuplar bu sebeple yılın uzun bir bölümü boyunca ya Güneş’e doğru bakar, ya da karanlığa.

(Visited 7 times, 1 visits today)