Sadece Bir Servis

Her zamanki gibi okula giderken hırkamı giydim ve çıktım. Servise bindikten sonra herkes bir yere oturdu ve ben de Amaya’nın  yanına oturdum. O çok sessiz bir çocuk. Onunla konuşmayı birçok kez denedim ama nafile… Sonra kulaklığımla müzik dinlemek için elimi çantama attım ama kulaklığım çantada yoktu. Sonra çantamdan düşebileceğini hatırladım ve servis kapısına baktım. Oradaydı. Onu almak için hırkamı, çantamı, montumu ve eldivenimi koltukta bıraktım. Kulaklığımı aldıktan sonra telefona takıp müziğimi dinlemeye başladım. Bir kaç dakika sonra şoför Amaya’yı çağırdı ve evinin önünde olduğumuzu söyledi. Amaya bana bir bakış atarak servisten indi. On dakika sonrada ben indim. Annem çamaşırları yıkayacağını söyledi ve benden montumu, hırkamı ve eldivenimi getirmemi istedi. Ceplerini kontrol ettim ama hırkamın cebinde ”Hemen beni ara!!” yazan bir kağıt parçası buldum. Ayrıca kağıtta bir de telefon numarası yazıyordu. Sabah okula gitmeden önce bunu anne ve babama söyledim ve numarayı aradık. Telefon açıldı ve Amaya’nın sesi geldi ve bana yalnız olup olmadığımı soracakken telefonu hoparlörden aldım ve aileme Amaya’nın bana ödev ile ilgili bir şey söyleyeceğini söyleyip odama gittim. Amaya bana tekrar aynı soruyu sordu ve ben de ”Evet” cevabını verdim. Bana iyi dinlememi söyledi. Ve bana dikkatli olmamı etrafta normalden küçük ve arka sol camı kırık bir okul servisi görürsem oradan hemen uzaklaşmamı söyledi. Duyduklarıma inanamadım çünkü o servis şuanda binmem için beni kapıda bekliyordu.