Saat

Yüzüme çarpan güneş ışığı ile yeni bir Pazartesi ye uyandım aslında uyanmasaydım da olurdu çünkü kendimi halsiz hissediyor  ve tüm gün uyumak istiyordum .Bir anda kapının sesi ile irkilip yatağımdan hızla kalktım aslında eniştemin ve teyzemin çıktıklarını biliyordum. Ben anne ve babamı trafik kazasında kaybettiğimden beri teyzem ve eniştem ile yaşıyordum. Onlar öldüğünden beri psikoloğa gidiyorum çünkü bazen travma yaşıyordum. Psikolog zaman içerisinde geçeceğini söylediğinden beri öldüklerini düşünmemeye çalışıyordum ve bunları psikolog söylerken eniştem ve teyzem de yanımda oldukları için evde annem ve babamdan söz etmemeye dikkat ediyorlardı neyse elimi yüzümü yıkamaya başlamıştım ama aynaya pek fazla bakmak istemiyordum çünkü her aynaya bakışımda küçükken annemin elimi yıkadığı aklıma geliyordu, o benim ellerimi yıkarken ben ise aynadan ona bakıyordum neyse hemen yüzümü yıkayıp aşağıya indim kendime kahvaltı hazırladım çünkü teyzem ve eniştem hafta içi  işe erken gittikleri için tek başıma kahvaltı yapıyordum, kahvaltı masasını topladıktan sonra odama gidip kalın bir şeyler giyip aşağıya indim sehpanın üzerindeki saati ve çantamı alıp hızlıca evden çıktım. Aslında sehpanın üzerinden aldığım cep saati babamdan kalmaydı o saati yanımda olunca içime huzur, mutluluk ve en önemlisi babam ve annemin yanımda olduğunu  hissediyordum. Okulun kapısının önüne gelmiştim aslında okula gitmek istemiyordum ama iyi bir geleceğim olması için gitmem lazımdı. Okulun içine korkan adımlar ile girmiştim herkes koridorda arkadaşları ile konuşuyordu, sınıfa geldiğim zaman benim ile uğraşan kişiler daha gelmemişti aslında neden uğraştıklarını da bilmiyorum her sorduğumda  cevap alamıyordum yine de en azından biraz da olsa rahatlamıştım. Dersin başlamasına iki dakika kala benim ile uğraşan kişi gelmişti kapıya doğru yürüdüğüm zaman hoca ile karşılaşmıştım nereye gidiyorsun diyen bakışları ile bana bakmaya başlayınca hemen yerime geçmiştim  dersin ortasında lavaboya gitmek için izin istemiştim çünkü kendimi iyi hissetmiyordum bunu deyince hoca izin vermişti elimi soğuk su ile elimi yüzümü yıkadıktan sonra lavabodan çıkıp sınıfa yürürken zil çalması ile koridor öğrencilerle ve öğretmenlerle dolmuştu biri kolumdan çekip beni bahçeye çıkarmıştı bu kişi en zor zamanlarımda yanımda olan arkadaşımdı endişeli bir yüz ifadesi ile bana bakıp iyi misin diye sormuştu iyiyim dediğim anda gözüm uyandığımda bir hastanedeydim yanımda teyzem ve eniştem vardı ,hepsi çok telaşlı görünüyordu ve kendimi sabah iyi hissetmediğimi söylemediğim için biraz kızmışlardı ama şimdi iyi olduğuma da seviniyorlardı ve doktor bir hafta evde dinlenmem gerektiğini söylemişti .Aradan bir hafta geçmişti bir hafta içinde teyzem ve eniştem işten izin almış yanımda duruyorlardı arada bir arkadaşım gelip derslerimde ve ödevlerimde yardımcı oluyordu ve artık rahat bir şekilde okula gidebiliyordum çünkü ben hastaneye kaldırıldığım zaman benim ile uğraşan çocuğun annesinin tayini çıktığın için şehir dışına taşınmışlardı  ve bunu duyunca nedense saatim kendiliğinden durmuştu çok ilginç gelmişti ama benim duygularımı anlayan bir cep saatim olması da mutluluk vericiydi. Aradan tam on yıl geçmişti babamın ve annemin ölümünü atlatmış kendime Amerika da yeni bir hayat kurmuştum ve okulumu bitirmiş Avukat olmuştum  özellikle hukuk fakültesini istemiştim ve birincilikle bitirmiştim. Mesleğime çok başarılı olmuş bir sürü başarıya imza atmıştım, teyzem ve eniştem emekli olup ise Bodrumda yazlık almışlardı hayatlarının geri kalanını orada geçirmek istemişlerdi ,yakın arkadaşımla iki yıldır pek görüşemiyoruz çünkü ikimizde işimiz yüzünden çok yoğunduk kendisi beyin cerrahı olmuştu. Vakit buldukça telefon sayesinde birbirimiz ile on beş dakika da olsa konuşabiliyorduk bu pek özlem gideremese de yapacak pek fazla bir şey yoktu.