Yine bir Salı akşamıydı ve ben her zamanki gibi çok yorgundum. Okuldan eve gelince, bacaklarımı hissetmez bir şekilde masamın üzerinde duran ödev listesini kontrol ettim. Gerçekten çok ödevim vardı hem de bunların hepsi Çarşamba gününeydi ve bu ödevlerimi nasıl yetiştireceğimi bilemiyordum. Bu yorgunlukla hepsini yapmam hemen hemen imkansızdı. Oflaya puflaya oturma odasına gittim ve televizyonu açıp, telefonu da elime alıp, sanki üzerimden bir dünya yük kalkmışcasına uzandım. Öyle rahat ve öyle mayışmıştım ki aniden zil çaldı. Bende ‘Of, bugün bana rahat yok anlaşılan!’ diye söylenerek kapıya doğru yöneldim. Daha sonra kapının hemen yanında duran sandalyenin üzerine çıkıp, kapı deliğinden kim gelmiş diye baktım. Annem işten dönmüştü. Ben de o an kendimi zar zor da olsa topladım, çünkü annem bana “Hadi bakalım ödevlerinin başına” diyecekti kesin. Kendimi topladıktan sonra kapıyı açtım. Annem kapıyı biraz geç açtığım için bana
-“Merhaba yavrum, kapıyı neden bu kadar geç açtın? Bir şey mi oldu?” diye sordu.
Ben de;
-“Yok anne, sadece televizyon seyrediyordum.” dedim.
Annem yine hiç şaşırmadığım bir davranış sergiledi.
– “Ben yemeği hazırlarken sen de ödevini yap hadi.” dedi.
– “Tamam.” dedim.
İlk olarak İngilizce ödevimi yapacaktım. Neyse ki İngilizce ödevim pek zor değildi. Ondan sonra Matematik, Türkçe derken masamda uyuyakalmışım. Yine çoğu zaman gördüğüm rüyayı gördüm. Yine astronot olduğumu, geri sayım yapıldığını duyarak roketin havalanışını ve dünyanın gittikçe küçülüşünü izlediğimi, kendimi uzayda bulduğumu, arkamdaki roketin ayrıldığını, Ay’a vardığımı ve Ay’da zıplayarak havalandığımı görüyordum hep rüyamda.
Benim en büyük hayalim Ay’a gitmekti. Ve bir gün bunun gerçekleşeceğini umuyordum. Bu sırada annem beni güzel rüyamdan uyandırdı. Ben bu rüyayı çok görmeye başlayınca, bir karar aldım.
Derslerime sıkı sıkı çalışacaktım ve astronot olacaktım. Ondan sonra derslerime çok özen gösterdim ve bu böyle devam etti de… İnsan bir şeyi çok yapınca, o işe alışıyor demek ki.
Aradan 22 yıl geçmişti, artık 33 yaşındaydım ve bir astronottum. Roketin içindeydim. Hayallerimi ve rüyalarımın peşini bırakmadığım için onları gerçekleştirmiştim ve çok mutluydum.
