RENKLİ BİR TUVAL

Evvel zaman içinde, kambur saman içinde bir ressam yaşarmış. Ressam bir gün sokak sergisine gitmiş ve resimlerini asmış. O gün öğlene kadar kimse resimlerine bakmamış bile ressam bu duruma üzülmüş. Birkaç saat sonra bir çocuk resimlere bakıp ne olduğunu anlamaya çalışmış. Sonra ressama, “Bu ne anlama geliyor?” diye sormuş. Ressamın yüzü gülmüş çünkü ilk defa birisi resmine önem göstermiş. Ressam gülümseyerek “Oradaki tuvale fırlattığım tüm renkler bana mutluluğu anımsatıyor.” demiş. Çocuk ise, “Nasıl yani?” diye sormuş. Ressam, “Baksana, kullandığım bütün renkler insanın içini ısıtıyor.” demiş. Çocuk tekrar resme bakmış, gerçekten de insanın içini ısıtıyormuş. Çocuk başka bir resme bakmış ve “Sanırım burada korku anlatılıyor.” demiş. Ressam, “Evet, nereden bildin?” diye sormuş. Çocuk ise, “Renkler bana korku ve kibri anımsattı.” demiş. Ressam çocuğu çok sevmiş ve ona bir tuval ve boyalar vermiş. Ressam, “Bu tuvali ve boyaları eve götür ve yarın tekrar getir, içinden ne geliyorsa onu çiz.” demiş. Çocuk başını sallayarak onaylamış. Sonraki gün erkenden sokak sergisine koşmuş. Ressamı görünce koşarak yanına gitmiş. Ressam ise çocuktan resmini anlatmasını istemiş. Çocuk, “Kullandığım her renk başka bir hayali anlatıyor.” demiş. Ressam gülümsemiş ve resmini çok sevdiğini söylemiş.