Asya adında bir kız, üniversitesine kolay bir şekilde gidip gelebilmek için yakınlarında güzel bir ev tutmuştu. Fakat bu evde sırlar gizliydi. Bundan habersiz olan Asya kıyafetlerini yerleştirmeye çoktan başlamıştı bile. Ardından alt kattan garip sesler gelmeye başladı. Bu sesler sanki bir çıtırtı gibiydi. Çıtırtılar hiç kesilmedi. Asya çok korkmuştu. Bu nedenle eşyalarını önlem amacıyla toplayıp arabasına koydu. Sonra evi araştırmaya başladı. Üst katta bir canlının hareket ettiğini gördü Asya. Hemen arabasına bindi ve son süratle oradan uzaklaştı. Yeni ev bulup oraya yerleşmeye karar verdi. Evin sahibini arayıp verdiği kira parasının iadesini istedi. Ev sahibi kabul etmedi tabii. Asya sinirlenmişti. Ev sahibinin yüzüne kapadı ardından mecburen eve geri yerleşmek zorunda kaldı. Markete giderken yan evdeki komşusu onu durdurup ”Sanırım bu ev hakkındaki hikayeleri duymadınız Asya hanım. Bu ev perili!” dedi ve gitti. Asya daha da korkmaya başladı. Bir yan evdeki komşu dik dik ona bakıyordu. Asya yüzüyle ne bakıyorsun manasında bir hareket yaptı. Komşu Asya’ya yaklaşmaya başladı. Ardından Asya’ya bu evden taşınması karşılığında para teklif etti. Asya şaşırmıştı. ”Ne oluyor?” diye sordu. Komşu ise ”Bir şey olduğu yok al şu parayı ve bir an önce taşın buradan!” diye bağırmış. Asya sinirlenmiş ve kapıyı çarparak eve girmiş. Asya, ona para teklif eden komşuda bir gariplik olduğunu anlamış. Bu yüzden onun evine doğru yönelmiş. Kapıyı çalmış fakat kimse açmamış. Asya komşusunun yanında oturan kişiye sormuş ”Merhaba efendim, acaba burada yaşayan kişi evden ayrıldı mı?” Adam ise ”Orada kimse yaşamıyor ki? Delirdin mi sen!” diye karşılık vermiş. Asya çok şaşırmış. Yolda yürürken aklına o ev hakkında bir teori gelmiş. Teori ise ‘Ya gördüğüm o kişi aslında o evin bir hayaletiyse ve beni oradan uzaklaştırmaya çalışıyorsa!’ diye geçirmiş aklından. Akşama doğru elektrikler kesilmiş, bu nedenle Asya mum yakmış. Uyumadan önce mumları söndürmüş ve ona para teklif eden komşu bir anda belirivermiş. Asya’nın boynunu sıkmaya başlamış ve ”YA BURADAN GİDERSİN YA DA SENİ ÖLDÜRÜRÜM!” demiş. Ve yok olmuş. Asya sonraki gün karakola ifade vermeye gitmiş. Her şeyi anlatmış ve en sonunda ”Ne olduysa tam o an, ben mumları üflediğim sırada oldu.” demiş. Polisler ise haliyle inanmayıp Asya’yı deliler hastanesine tıkmışlar.
Her hikaye mutlu sonla bitmez…