Korku, bir belirsizlik karşısında tehdit algısı ile tetiklenen, rahatsız edici ve olumsuz bir his.
Korku belirli bir ağrı veya tehdit olarak algılanan bir olay sonucunda, uyarıcı bir tepki olarak ortaya çıkan yaşamsal bir mekanizmadır. Korku görünüşte evrensel bir duygudur. Herkes bilinçli veya bilinçsiz bir şekilde çeşitli korkulara kapılabilir.
İnsanlar korkar. Hepimiz korkarız çok basit şeylerden, umursanmayacak şeylerden.En büyük örnek hayvanlardır örümceklerden, yılanlardan,köpekler gibi gibi. Bunlar basittir herkesin korktuğu şeylerdir farkında olmasakta korku olarak adlandırmadığımız bir çok şey aslında bizi korkutur endişelendirir.
Hoşlandığı kişiye mesaj atmaktan korkar insan. Atmaktan değil, reddedilmekten korkar. Bu düşünceyle beraber söylemez asla ona. Onun kendisini sevdiğini bilse dahi.
İnsan aşık olmaktan korkar. Bir daha asla mutlu olamamaktan eskisi gibi özgür olamamaktan korkar.Kalbinin bir sürü kez kırılması sonucu tekrar aynı olayı yaşamaktan korkar.
Böyle bir sürü şeye örnek verilebilir korkular çoğu zaman hayatımızı yönlendirir. Ölümden korkarız hepimiz her an öleceğimizi bile bile yaşarız. Ölmekten korkarız şimdi dersiniz ya ‘Yahu ölümden mi korkulur’. Evet korkulur ölümden daha çok ölmeden önce yapamayacaklarımızdan korkarız. Bir daha asla ailemize sarılamamaktan,yoldan geçen birine gülümseyememekten, bir kediye mama vermenin mutluluğunu yaşayamamaktan korkarız.
Bugün var yarın yokuz derler ya hani hah işte tam öyledir hayatımız korkmaktan korkar oluruz.Sınavdan düşük alma annenin kızması azar işitme korkusu sende yaşıyorsun değil mi?
Onun dışında bir gün ansızın gidersen unutulmaktan korkuyorsun bir düşünüyorsun ‘Ya ben gidersem ne olur ki ilk bir hafta ağlarlar sonra alışılır, unutulur giderim’
Her insan bir şeyle hatırlanır bu dünyada. İyi veya kötü sen nasıl hatırlanmak istediğini kendin seçersin tabi haşa buna karışan yok.
Sevdiklerin ? peki ya onlar onları kaybetmekten korkmaz mı insan onsuz yaşayamam dediklerin gitmez mi hep zaten.
Korkuyoruz arkadaşım çok korkuyoruz unutulmaktan, ölümden taş çatlasın birde hayvanlardan korkuyoruz gerisi zaten fasa fiso.
Herkesin olduğu gibi benimde korkularım var. En gereksizinden klostrofobim (kapalı alan korkusu) var. Asansöre her bindiğimde bir hatim indirip iniyorum kata. Ama var benimde unutulma, yalnızlık ve aile korkum.
Her yolculukta bir şey olur mu acaba korkum benimde var. Sevdiklerime doya doya sarılamadan gitme ve ya sevdiklerime bir şey olursa korkum.
Sözün özüne gelirsek korkularımıza çokta aldırış etmemek gerekiyor. SON.