İyilik ve kötülük göreceli kavramlardır. Birini göre karşısındaki kötü kendi iyi. Bir diğerine göre kendisi iyi karşısındaki kişi kötüdür. Bu durumda insanları iyiler ve kötüler olarak ayıramayız. Çizgi romanlardan aklınıza gelsin. Batman ve Joker gibi. Batman şehri kurtarırken şehri yerle bir ediyor. Joker onlarca insan öldürüyor. Şimdi söyleyin kim iyi kim kötü burada?
İnsanlar değişebilir. Mesela eskiden uyuşturucu bağımlısı olan biri uyuşturucuyu bırakıp kendine bir aile kurabilir.
Varsayalım ki iyilik beyaz, kötülük siyah. Ya ikisinin birleşimi olan griler. Çoğu insan gri. Onlar ne iyi ne kötü. Peki onları nasıl isimlendiriyoruz. Biz insanlar onlara “normal” diyoruz. Her rengin olduğu gibi grinin de tonları var. Peki insanlara “kötü normal” ya da “orta iyi” mi diyeceğiz? Burada bitki sınıflandırmıyoruz değil mi? Ne demeliyiz o zaman “güzel-çirkin” hayır, “zeki-cahil” hayır, “güçlü-zayıf” asla.
İyi-kötü, güzel-çirkin, güçlü-zayıf… Kendimize bir isim takamayız çünkü hepimiz farklıyız ve hepimiz insanız.