Asırlardır düşüne çatışmalarından dolayı yaşanan anlaşmazlıklardan, bu anlaşmazlıklardan kaynaklanan huzursuzluklardan ve savaşlardan hepimiz haberdarızdır. İnsanların birbirine zarar vermesi, birine öfke duygusu bile beslemeleri huzur arayan hiçbir toplum tarafından hoş görülmemiştir. Bu çatışmaların tüm nedeni herkesin farklı düşüncelere sahip olması ve farklı kişiliklere sahip olması olabilir mi? Herkesin aynı düşündüğü bir Dünya hayal edelim, sizce nasıl olurdu?
Herkes aynı düşünüyor, kimse tartışmıyor ve herkes birbiriyle muhteşem uyumlu bir şekilde yaşıyor. Çok güzel bir Dünya değil mi? Karşındakinin duygularını kırmaktan kaçınmadan aklında ne varsa konuşmak, herkes seninle aynı düşünüyor nasıl olsa. Ama Dünya’da herkes aynı düşünüyorsa konuşmanın ve tartışmanın amacı nedir ki? Bizi biz yapan değerlerimizi, insanların bizi hatırladığı özellikleri kaybettiğimizde aşırı durağan ve tahmin edilebilir bir hayat tarzı oluşur. Arkadaşlarınızı, tanıdığınız herkesi, sevdiklerinizi, sevmediklerinizi düşünün; hepsi sizinle aynı düşünüyor, yani sizin de onlara karşı hissettikleriniz her biri için aynı olacaktır. Çok durağan, sıkıcı diye tabir edebileceğimiz bir hayat olmaz mıydı? Kaç yıl yaşarsanız yaşayın, her zaman aynı düşünen insanlar ve her zaman aynı tepkiler. Bir noktadan sonra özgür olmak isteyen insanlar bu durumdan çok sıkılır. Tabi hayal ettiğimiz Dünya’nın kurallarına göre eğer biri özgür olmak istiyorsa, herkes özgür olmak istiyordur.
Dünya sıkıcı olduğu için her şey daha kötü olur da diyemeyiz. Dünya’nın tamamında tartışmalar yok olur, yani savaşlar biter, suç azalır hatta tamamen bitebilir. Bilimde ve teknolojide gelişmeler de milyonlarca bilgili bilim adamının aynı düşüncelere sahip olmasıyla birlikte aşırı büyük derecede hızlanır. Bu durumun avantajlarını düşündüğümüzde insanların benzerliği göz ardı edilebilir gibi geliyor olabilir, nasıl olsa insanlar her zaman kendilerini meşgul edecek ve eğlendirecek bir şeyler bulabilir. Ama herkesi aynı şeyler eğlendirirken, herkese aynı şeyler haz verirken ve herkes aynı şeyleri yapmak isterken mutluluk kaynağı ne olabilir diye düşünmeliyiz. Çok kişiyle yapılan spor, oyunlar gibi aktivitelerin yapıldığını hayal edin. Karşınızdakinin ne yapmak istediğini her zaman biliyorsunuz, o da sizin ne yapmak istediğinizi biliyor. Bu durum eğlenmek amaçlı yapılan en basit rekabette bile aşırı fazla düşünülmesinin gerektiğini gösterir. Kısacası sosyal aktivitelerin eğlencesi azalır.
İnsanlar her zaman mutlu olmak isteyen canlılarken bu durumda bir mutluluk tanımı aramak da yanlış olacaktır. Mutluluğun tanımı kişiden kişiye değişen bir kavramdır, bazılarına göre bol miktarda paraya sahip olmak, bazılarına göre ise hobilerini gerçekleştirmektir. Ancak dürüst
olan bir insan ve kalbini dinleyen bir insan bilir ki; mutluluk, sevdiğin insanlarla vakit geçirmektir, onları daha iyi tanımak, onlarla çeşitli aktiviteler yapıp birlikte gülümsemektir. Seninle aynı düşünen, hiç tartışmadığın ve hissettiklerini paylaşmak için onunla konuşman bile gerekmeyen birini gerçekten sevmek ne kadar mümkündür bilemiyorum. Milyarlarca insan aynıyken bu hayatta mutlu olmanın mümkün olduğunu düşünmüyorum. İnsan hayatının amacı mutlu olmakken bilim ve teknoloji arşa erse ne yazar?