Parkta

Tüm insanlar, köpeğimle olan yakın arkadaşlığımı fark etmiş gibi beni izliyordu. Günlük rutinim, her sabah köpeğimi yürüyüşe çıkarmak ve ardından parkta kitap okumak üzerine kurulu. Diğer öğrencilerin sınav hazırlıklarıyla meşgul olduğu bir gün, ben köpeğimle birlikte olduğum parka yine gittim. Ancak bu sefer, her zamankinden biraz farklı bir şey oldu.

Köpeğimi serbest bırakıp yanıma çağırdığımda, normalde yanıma gelip beni bekleyen köpeğim, bu sefer farklı davrandı. Kitap okumaya başladığım banka oturmadan önce köpeğim yanıma gelmeyip uzaklaştı. Ben, kitap sayfalarına gömülmüşken, köpeğimin yanımdan ayrıldığını fark etmedim bile. Ancak kitabımın 119. sayfasında okumaya ara verdiğimde ve köpeğime baktığımda, onun kaybolduğunu fark ettim.

Hemen köpeğimi aramak için parkı dolaşmaya başladım. Aynı zamanda orada bulunan diğer insanlara köpeğimi tarif edip gördüp görmediklerini sordum. Ancak çoğu insan, benzer bir köpek görmediklerini belirtti. Bir kişi dışında, ne dediğini tam anlamasam da gizemli bir şekilde konuştu. Uzun bir arama süresinin ardından köpeğimle ilgili hiçbir iz bulamayınca, polise başvurmayı düşündüm ve yanımda kitabımın olmadığını fark ettim. O stres ve hüzün içinde bankta kitabımı unutmuş olmalıydım.

Kitabımı alıp polise başvurduğumda, araştırma yapacaklarını söylediler. Aynı zamanda kayıp ilanı çıkartarak her yere asıp duyurmaya çalıştım. Birkaç gün sonra bu duruma bir süreliğine alışmam gerektiğini düşünüp yine o parka gidip yürüyüş yaptım. Ancak o bankta oturup kitap okumak için gittiğimde, yerine başka birinin oturduğunu gördüm. İlginç olan, tuhaf giyimli bu kişinin aynı zamanda o gün köpeğimi görüp görmediğini sorduğum kişi olduğuydu. Ancak o günkü karmaşık cevaplarından pek bir şey anlamamıştım.

Bir süre sonra, kaybolduğum hissinden uzaklaşmak adına tekrar o parka gidip yürüyüşe çıktım. Ancak kitap okuma alışkanlığımı sürdürmeye karar verdim. Kitabımın 120. sayfasına geldiğimde, el yazısıyla yazılmış bir cep telefonu numarası gördüm. Bu numarayı aradığımda, gizemli adamın telefonu çaldı. Adam, telefon konuşmamı reddetti ve yanıma oturdu.

O parkta yalnız başıma dolaşırken beni gözlemlediğini, köpeği ile benim köpeğimin arkadaş olduğunu ve köpeğinin koklayarak benim köpeğimi bulduğunu anlattı. Bunu anlatmak için yanıma geldiğinde, benim orada olmadığımı ve kitabımı unuttuğumu gördüğünü, okuyacağım bir sonraki sayfaya bu yüzden telefon numarasını yazdığını açıkladı. Köpeğimin şu anda nerede olduğunu sordum ve bana, eğer parka gelmeye devam edersem önümüzdeki günlerde köpeğime kavuşabileceğimi söyledi. Ardından gizemli bir şekilde kayboldu.

(Visited 16 times, 1 visits today)