Günümüzde ihtiyaçlarımızı karşılamak için bir araç ile alırız. Para ile. Artık el ile dokunamayacak her şeyi satın alabiliyoruz mesela artık sevgiyi bile satın alabilecek vaziyetdeyiz. Bilim adamlara göre parasız mutlu olabilen insanlar genellikle daha mutlu ve her işten daha güzel işler çıkartabilen tek insan türüdür. Tabii ki parasız da mutlu olabilirsin demiyorum. Aramızdaki bazı kişilerin çok zengin olup da hiç mutlu olmayan insanlar da vardır aramızda…
Bana göre bu dünyada hiç bir şey bir para karşılığı ile satın alamasaydık. Biz insanlar artık hiç bir şeyin önemini anlamazdık. Mesela, bir yeni bir kazak alacaksınız ama satın alacağınız kazak öyle bir Zara veya Bershka kazağı kadar ucuz bir kazak değil. Böyle beş yüz elli lira civarlarında olan bir kazaktır ve biz bunu para karşılığı olmadan satın alırsak birincisi hem markanın önemi ve ünlülüğü ortadan kalkacaktır. İkincisi tabii kazak pahalı olduğu için çok fazla emek yollardan geçti ve eğer biz o miktarı ödemessek eğer bu insanların emeklerinin karşılığı da vermemiş oluruz ve haksızlık olurdu.
Parasız bir dünya düşünürsek eğer her şey daha da zor olurdu. Tıpkı az önceki dediğim gibi. Aslında insanlar tam olarak eşit bir seviyede olurdu. İnsanlar daha mutlu olabilirdi çünkü para diye bir kavram olmazdı. Şu anki insanlar ise ”acaba paramı nasıl ve nerede haracayım ki ekonomik ve daha karlı çıkayım” diyerek hayatlarını süründürüyorlar. Ama bu parasız bir dünyada asla olmazdı. Hatta insanlar her şeyi kendince tarafından yapardı. Mesela bir kadın pasta hazırlamak istedi ve evinde un yok ama onun dışındaki bütün malzemeler bulunuyor. Ozaman o unu kendisi yapardı ve kendince yapmış olurdu. Aslında bakarsak bu gerçek bir WİN-WİN SİTUATİON olurdu. Hem pastayı kendisi yapmış olurdu yani tamamiyle doğal kaynaklardan faydalanan bir pasta olurdu dolayısıyla, daha sağlıklı. Ve işin içine sağlık girince ve kişinin kendisi sağlıklı olunca zaten o anda biz mutluluğu yakalamış olurduk.
Bu günlerde görüyoruz bir pastayı nasıl aldığımızı. Para ile. Ve bu pastalar kocaman fabrikalarda yapılmaktadır. İşin içine ise hiç sağlıklı malzemeler girmemektedir. O yüzden sağlığımızı da yakalayamayız. Bundan dolayı da mutluluk diye bir kavram olmazdı.
Peki ya parası bol olan insanlar? Tabii ki bu insanlar hiç emek sarf etmeden bolluğa denk gelmemişler. Bu işin arkasında hep kendine olan inançlar ile saklanmışlardır. Bu insanlarda tabii ki ” ben bu yolu nasıl süründürebilirim” diye düşünmüşlerdir.