Spiritüalizm ruhçuluk anlamında kullanılmaktadır. Günümüzde dinsel, mistik ve felsefi alanlarda pek çok akım, ekol ve gruplar kendilerine spiritüalist adını vermekteyse de aralarında ilke, görüş ve kavram bakımından önemli farklar bulunmaktadır. Aralarındaki temel ortak nokta, ruh denilen manevi bir unsurun varlığını kabul etmeleridir. Fakat bunlardan bir kısmı, ruhun orijinal ve kendine özgü olduğunu kabul etmez, bir kısmı ruhun sürekli gelişim içinde olduğuna karşıdır, bir kısmı ise ruhun sürekli olarak tekrar bedenlendiğini kabul eder.
Bu yüzden kimi ansiklopedilerde spiritüalizm denen ruhçuluk iki kısımda ele alınır: Felsefi spiritüalizm : Antikçağdan beri pek çok filozof ruh denilen bir cevherin varlığını savunmakla birlikte, bunlardan bazıları ruhların kendilerine özgü orijinal cevherler olduklarını kabul etmemişlerdir. Deneysel spiritüalizm : Platon ve Pisagor gibi filozofların döneminden 19.yy.’a dek sistemsiz bir şekilde dalgalanan, reenkarnasyonu kabul eden ruhçuluğun, Fransa’da Allan Kardec tarafından kurulan ilk sistemli biçimidir. Fransa gibi kimi Avrupa ülkelerinde Spiritizm adıyla da bilinir. Latin Amerika ülkelerinde ise kurucusuna ithafen, Kardesizm adını almıştır.
Konu hakkında yeterince bilgili olmayanlar spiritüalist sözcüğünün kullanıldığı her akım, ekol ve grubun reenkarnasyonu kabul ettiğini sanmaktadırlar. Oysa bu, ruhun varlığını kabul edenlerce kullanılan çok genel bir terimdir. Sayıları yüzü aşkın, pek çok Hıristiyan kurum, kuruluş, örgüt ve tarikat bulunmakta olup, reenkarnasyon ilkesini kabul etmezler. Kimileri ise ruhçuluğu maddeciliğin karşıtı olarak ele alır.
Spiritüalizmin amacı, şimdiye kadar semboller tarzında verilen bilgilerin açılıp, anlaşılır hale getirilmesidir. spiritüalizm, ana bilginin şekillenmiş halidir. bu bilgiden yola çıkarsak, spiritüalizme tanrı’nın dünyadaki dersi ve ilahiliğin gezegeinimizdeki ismi, diyerek, bu bilgiyi netleştirmeye çalışabiliriz. günümüzde, dünyada yaşayan varlıkların ellerindeki eski bilgilerin koparılmasına çalışılıyor! neden derseniz, varlıklar her an değişen daha yüksek enerjilere uyum sağlayacak hale getiriliyor. değişime ayak uydurmak zorundayız. spiritüalizm büyük bir enerjinin, ilahi bir akışın dünyamızda tezahür etmesidir. şimdi spiritüalizmin tanımına gelelim: tüm yaratılmış olan ve varolanı yaratılış ilkeleri çerçevesinde araştırıp inceleyen, her an değişen realite varyasyonlarına (bilgi düzeyeri) göre bilgiyi kullanabilme yetisini tekamülü oranında varlıklara hissettlren bir öğreti sistemidir. spiritüalizmi günümüze göre olaibildiğince net olarak açıklamaya çalışırsak , tüm yaratılmış olan ve varolanı yaratılış ilkeleri çerçevesinde araştırıp inceleyen (yaratılış ilkeleri, evrensel yasalardır), her an değişen realite bilgi düzeylerine göre kullanabilme yetisini (insan her an yaratılmaktadır. bunun anlamı, her saniye kendimize yeni bir şeyler eklemekteyiz. özetle bir gün önceki biz, bugün daha farklıyız. çünkü kendimize yeni bazı bilgiler, anlayışlar ve haletler ekledik. işte bu son halimizle olaylara bakışımız ve yorumlamamız daha farklı olacağı için bu anki tekamül düzeyimiz de farklı olacaktı) varlıklara hissettiren bir öğreti sistemidir. bu yüzden spiritüalizmin tarihinden de anlaşılacağı üzere, olayları hissedecek ve hissettireceğiz. spiritüalizm aslında bir yaşam biçimidir. geçmiş, gelecek ve şimdiyi bir arada göre¬bilmek, kendini ve gerçeği bir arada görebilmek demektir. bu küresel görüşe sahip olan varlık, ilahi irade yasaları’nın içeriğini anlamaya başlamış, evrensel bir yolculuğun tanrı eri olduğunu idrak etmiş demektir.
